See-It-All etui, Susan Smith en Janet Clare en Brigitte Heitland

Afgelopen week heb ik deze See-It-All etui af gemaakt uit het boek Stitched Sewing Organizers van Aneela Hoey 

In het boek staan allerlei leuke kleine naaiprojecten voor etuis, zakjes, opbergtasjes, speldenkussens etc. Voor deze etui heb ik een deel van mijn voorraad Liberty of London stoffen gebruikt.

Op de beurs in Rijswijk kocht ik ooit een pakketje met 50 verschillende printjes. Met behulp van een plastic malletje die ik ooit cadeau kreeg van een Cairo Pentagon (een vijfhoek) maakte ik deze fleurige Liberty binnenkant. Omdat er doorzichtig vinyl aan de voorkant zit, kun je nog gewoon de stof aan de binnenkant zien, en je ziet gelijk wat er in de etui zit. Een leuk en snel project om “even tussendoor” te maken, en met een handig eindresultaat.

Naast inspiratie uit dit boek van Aneela, kan ik ook weer veel inspiratie opdoen uit het andere nieuwe boek dat ik deze week ontving, namelijk het eerste boek wat uitgegeven is door QuiltMania van de Australische ontwerpster Susan Smith. Het boek heet “Quilts – Somewhat in the middle”, waarbij de titel een knipoog is naar de voormalige winkel van Susan, die halverwege Sydney en Melbourne zat, dus “somewhat in the middle”.

Susan Smith is intussen een bekende naam binnen de quiltwereld, want velen zullen o.a. de quilts Stonefields en The Prince wel (her)kennen. (deze staan trouwens *niet* in dit boek 😉 )

In het boek staan 16 projecten, variërend in grootte. Wat ik vooral erg aansprekend vind in haar werk zijn haar stofcombinaties. Zij werkt niet met 1 soort stof of collectie, maar combineert van alles bij elkaar. Een vrije manier van werken die mij aanspreekt, heel speels, of zoals het in het Engels zo mooi heet: whimsical. Ik heb het boek al 1x van voor naar achter doorgelezen, maar moet de quilts nog verder in detail bekijken. En dan eens kijken hoe lang het duurt voordat ik zwicht voor 1 van deze projecten 🙂 Ik vind in ieder geval de quilt op de achterkant van het boek al prachtig: de Little Sparrow.

Zoals we van QuiltMania gewend zijn, is dit ook weer een prachtig uitgevoerd boek, met mooie fotografie en een duidelijke uitleg (in het Frans en Engels)

En weet je wat nu zo leuk is? Susan komt dit jaar weer voor een paar dagen naar Nederland voor o.a. een tentoonstelling in Amersfoort en diverse workshops. Op vrijdag 10 mei ga ik haar zien en ontmoeten in Den Bosch. Een mooi vooruitzicht!

En dan strooi ik nog even wat bekende namen rond, alsof ik mij alleen maar omring met beroemdheden 🙂 Vorige week zondag was ik in de gelegenheid om een bezoek te brengen aan de open dag 1 van de quiltgroothandels van Nederland, namelijk Rhinetex in Deventer. Ik krijg nog wel eens de vraag van quilters of zij hier ook eens rond mogen kijken, maar helaas is dit alleen toegankelijk voor winkeliers, dus niet voor particulieren. Op deze open dag kunnen winkeliers hun voorraden aanvullen vanuit de magazijnen, en worden er speciale activiteiten georganiseerd. Dit keer waren er 2 bekende MODA ontwerpsters te gast, namelijk Brigitte Heitland bekend van de stoffencollecties van Zen Chic, en de Engelse ontwerpster Janet Clare , die altijd herkenbaar is aan haar schort, wat haar werktenue is geworden.

Ik had Brigitte ooit al eens ontmoet tijdens een show and tell in Woerden en Janet sprak ik op de tentoonstelling in Birmingham vorig jaar. Zij interviewden elkaar op het podium, waarbij zij beiden uitleg gaven over hun manier van stoffen ontwerpen. Mooi om te horen hoeveel verschil hier toch nog in zit: Janet werkt hierbij met haar eigen tekeningen, die zij opstuurt naar MODA, waarna hun ontwerpteam hiermee aan de slag gaat en diverse samples naar haar retour zendt ter goedkeuring. Brigitte ontwerpt uitsluitend op haar computer en stuurt de bestanden op die manier richting MODA. Een totaal verschillende manier van werken dus.

Na het gesprek toonden beiden nog de door hen meegebrachte quilts, uiteraard ook ter promotie van hun stoffencollecties voor de winkeliers.

Leuk om hen weer te zien, en misschien zie ik Janet later in het jaar wel weer in Birmingham, want het is al wel zo goed als zeker dat ik dit jaar weer ga! 🙂

Advertenties

Popcorn Pouch en een oude liefde…

Allereerst wil ik al mijn lezers (kan nog net) het beste toewensen voor het nieuwe jaar. Naast de gebruikelijke liefde, gezondheid en geluk, hoop ik natuurlijk ook dat het een creatief jaar wordt. En wie weet komen we elkaar dit jaar wel (weer) ergens tegen in Quiltland.
Alle feestdagen zijn achter de rug en het gewone leven is weer van start gegaan. Ik heb al een aantal dagen gewerkt, maar tijdens de feestdagen van december was ik heerlijk vrij. Volop tijd om iets te maken dus. En dat is zeker gelukt… 😉

Zo zag ik op de Instagram pagina van Marcha van De Quiltster dat zij een heel leuk patroon had gekocht voor een etui. Het patroon heet Popcorn Pouch en is gemaakt door Amista Baker .
Aangezien ik dol ben op allerlei dingen om mijn spullen in te bewaren, zoals tasjes, zakjes, blikjes, doosjes en etuis, besloot ik gelijk om het .pdf patroon aan te schaffen. (het patroon is verkrijgbaar via de site van Amista Baker zelf, dus niet via Marcha 😉 )
Met het patroon kun je 4 verschillende groottes etuis maken. Ik had nog vrolijke stof met eikeltjes erop liggen en dansende muisjes voor de binnenkant, en een rits was zo gekocht. Ik besloot om de medium versie te maken van 10×3,5×2,5 inch en binnen een mum van tijd was de etui klaar op de naaimachine.

Wat ik zo leuk vind aan deze etuis is dat ze opbollen zodra ze gevuld worden. En als ze leeg zijn, zijn ze lekker plat. Ik heb deze etui nu in gebruik om mijn 3 rolmessen in te bewaren.

Omdat ik de smaak te pakken had, heb ik daarna ook nog een small versie gemaakt van 8x3x2 inch. Hiervoor gebruikte ik een mooie Japanse stof, en deze etui heb ik op Oudjaarsdag cadeau gegeven aan vrienden die binnenkort weer naar Japan op vakantie gaan.

Om het nieuwe jaar goed te starten, begin ik gelijk maar met iets op te biechten. Herinner je je nog dat ik lang geleden erg enthousiast bezig was met de quilt “Patterns of Victoria Albert Museum Quilt” van Yoko Saito? Het tempo zat er lekker in en steeds kwam er weer een nieuw blokje bij. Ik kreeg van een aantal lezers de vraag waar ik het patroon gekocht had en ik heb hen allen doorverwezen naar de webshop van Yoko in Japan. Ik maakte destijds nog een foto van alle blokken die klaar waren en plotseling was de vaart er uit… Geen idee waarom, maar de blokken kwamen op een stapel terecht en langzaamaan verdwenen deze uit mijn zicht.

Erg “gênant” was het dan ook om het afgelopen jaar een prachtige versie van deze quilt op een tentoonstelling te zien hangen, van 1 van de quiltsters die mij destijds benaderd had om te informeren naar dit patroon, terwijl mijn versie verre van klaar is en volledig stil ligt…
Rond de Kerst kreeg ik echter ineens de geest, omdat ik de foto van mijn vorderingen weer terugzag. De smoes die ik destijds had om niet verder te gaan, was dat er een aantal ingewikkelde blokken aan zaten te komen, en ik meer zin had in wat makkelijker werk. En van uitstel kwam dus afstel…
Ik heb daarom het patroon weer opgezocht, heb malletjes gemaakt en omdat ik toch vrij was, waren er zo weer 4 blokken klaar!

Afgelopen week heb ik nog 4 andere gemaakt, en op dit moment ben ik bezig met de voorbereidingen voor 2 grotere blokken.

Heerlijk om hier weer mee bezig te zijn, ik heb de smaak weer helemaal te pakken. Op de tekening heb ik met roze ingekleurd wat ik tot nu toe gemaakt heb: een behoorlijk stuk dus al.

Ik doe niet aan goede voornemens, maar het zou toch wel erg mooi zijn als ik dit tempo vol kan houden en in ieder geval deze top dit jaar klaar kan krijgen. Duimen dus!

Etui voor opbergen van oordopjes

Eindelijk kan ik dan hier het Kerstcadeautje laten zien wat ik naaide voor mijn Amerikaanse vriend en collega-mannelijke-quilter Glenn.

Ik had het begin december al op de post gedaan, alleen doet post naar de US er soms enorm lang over om op de plaats van bestemming aan te komen. Ik kreeg zojuist bericht van hem dat het aangekomen is, dus nu kan ik het laten zien.

Het is een kleine etui, waarin je o.a. je oordopjes op kunt bergen. Maar aangezien Glenn ook een quilter is, gebruikt hij het voor zijn vingerhoeden 🙂

De etui ziet er net uit als een Kerstbal, wat ik dan wel weer toepasselijk vond voor een Kerstcadeautje. Ik heb het gemaakt met een mooie rode William Morris stof, en het was erg leuk om te maken (en niet moeilijk)

Ik vond de uitleg hiervoor via deze link, dus je kunt er zelf ook 1 maken als je wil: http://www.erinerickson.com/2011/11/circle-zip-earbud-pouch-tutorial/

Ik ga er wellicht in de toekomst ook nog wel 1 voor mijzelf maken, bijvoorbeeld in Japanse stof met op de gladde kant een applicatie.

Etui van Japanse stoffen

Waarschijnlijk zul je ooit wel eens gehoord hebben van Pinterest: een website die je kunt gebruiken als een soort digitaal prikbord, waarop je allerlei plaatjes en ideeën kunt bewaren. Ik heb daar een heleboel borden opgeslagen ter inspiratie, en soms gebruik ik daar iets van in mijn eigen werk. Zo had ik een tijd geleden al eens deze tutorial opgeslagen voor het maken van een etui.

Vorige week wilde ik eens iets anders tussendoor maken en besloot om deze etui te gaan maken. Ik ben begonnen met het zelf tekenen van het patroon voor een Wedding Ring. Het boek “Drafting for the creative quilter” is daarbij erg handig, hiermee leer je zelf allerlei quiltpatronen tekenen op elke gewenste grootte.

Van het getekende patroon (ik ben daarbij uitgegaan van een vierkant van 15×15 cm) heb ik malletjes gemaakt en hiermee maakte ik met de hand de 3 ovale onderdelen.

Ik koos ervoor om met mijn Japanse stoffen te werken, omdat ik die altijd zo’n mooie uitstraling vind hebben. Iedere ovaal heb ik vervolgens voorzien van een stukje tussenvulling en achterkantstof, en ik heb rondom het rood geblokte middenstuk handmatig gequilt. Hierna heb ik rondom iedere ovaal een afwerkbiesje genaaid. Deze bies moet natuurlijk schuin van draad gesneden worden, omdat de stof zich dan zo lekker rond laat spelden en naaien. Vervolgens een rits van 20 centimeter tussen 2 ovalen genaaid, 2 lusjes gemaakt voor D-ringen en hierna alle 3 de ovalen met de hand aan elkaar genaaid. Daarna binnenstebuiten (of buitenstebinnen?) keren en klaar!

Simpel om te maken, met een erg leuk resultaat, al zeg ik het zelf 😉 Je kunt nooit genoeg etuis en opbergmateriaal hebben, toch?

 

Naast het maken van de etui, ben ik de afgelopen tijd voornamelijk bezig geweest met het quilten van mijn Jinny Beyer quilt. En je weet: handquilten kost nu eenmaal veel tijd, dus daar gaat veel tijd in zitten (en ik kan ook niet steeds ieder blok laten zien wat gequilt is, dat zou ook maar saai worden) Ik ben met het middenstuk nu bijna op de helft, dus ik kan nog wel even vooruit.

 

Natuurlijk vergeet ik mijn Japanse quilt ook niet, dus ik heb laatst weer 4 nieuwe blokjes hiervoor gemaakt. Ook hierbij denk ik maar: ieder blokje erbij is weer een stapje dichterbij…

Tussen Kerst en oud en nieuw

Heerlijk vind ik het, die dagen tussen Kerst en oud en nieuw. En dat komt natuurlijk omdat ik vrij ben, dus volop tijd om te doen waar ik zin in heb. Erg veel is dat niet: ik vul mijn dagen vooral met lekker luieren, wat internetten, lezen, wat tv series kijken en natuurlijk wat handwerken.

Het eerste wat ik kan laten zien is weer een nieuwe rand aan mijn quilt met Dutch Heritage stoffen.

25 blokken Dutch Heritage

De top meet nu 5×5 rijen, dus 25 blokken. De afmeting is nu 75 x 75 centimeter. Nog lang niet de afmeting die ik voor ogen heb, dus ik ga nog even door. Ik vind het bij dergelijke quilts, waarbij je steeds met hetzelfde blok werkt, vooral mooi om te zien hoe de quilt groeit en mooier wordt naarmate er meer blokken aan komen. Zo ook bij deze dus. Ik kreeg laatst de vraag of ik nog iets met de witte middenstukken ga doen. Deze zijn nu nog vrij opvallend in het geheel. In deze vierkanten ga ik met gekleurd quiltgaren (rood en/of blauw) opnieuw een vierkant quilten, zodat het echt een Square in a Square wordt. Ik vermoed dat dit quiltwerk het wit ook weer mooi onderbreekt en een mooi quilteffect geeft. De tijd zal het leren…

Kennen jullie dat verhaal nog van die man die in het begin van het jaar heel enthousiast startte met het Randje per Week? En die steeds updates plaatste en op een gegeven moment helemaal niet meer? Jaja, dat ben ik dus… Op een gegeven moment kwam er bij mij (zoals ik al verwacht had) de klad in het wekelijks maken van de randjes en verdween de rol met randjes ergens in de kast. Ik haalde nog wel trouw iedere week de nieuwe randjes binnen, alleen borduren deed ik niet. Totdat ik met Kerst ineens weer zin kreeg om te gaan borduren. Dus de rol weer opgezocht en voila: er zijn al weer 4 randjes gemaakt!

Nieuwe randjes

Ik ben nu weer bij tot aan randje 32, deze is ergens in april gepubliceerd. Intussen is het allerlaatste randje van 2014 online verschenen, dus ik kan voorlopig weer vooruit totdat ik helemaal bij ben. In 2015 gaan er weer nieuwe randjes van start. Deze zal ik wel weer wekelijks binnenhalen, maar uiteraard moet ik eerst verder met 2014. Alle Randjes staan trouwens in een mooi boekje wat samengesteld is door Simone en Annelies. Het boekje is hier te bestellen.

32 randjes

Verder maakte ik de afgelopen dagen nog dit kleine etuitje. Niet omdat ik het nodig had, maar gewoon omdat ik de techniek eens wilde proberen.

Etui

Ik had namelijk al een tijdje dit filmpje onder mijn favorieten staan bij YouTube, en dat wilde ik wel eens proberen:

Op de naaimachine was dit zo gebeurd, en het resultaat is erg leuk geworden. Ooit nog maar eens een keer doen, maar dan b.v. met een applicatie op de stof.