Veel quilters zullen het volgende wel herkennen. Je loopt op een quiltbeurs of je bent in een quiltwinkel, en je ziet stoffen liggen waarop je gelijk verliefd bent. Je koopt een aantal Fat Quarters uit de stoffenserie, alleen heb je nog niet direct een project voor ogen om de stoffen in te verwerken. De stoffen gaan mee naar huis, liggen een poosje op een stapeltje mooi te zijn op tafel/dressoir/werkkamer. Na verloop van tijd besluit je weer eens een keer op te ruimen, en de stoffen verdwijnen in de kast bij de andere voorraad stoffen. Ze zijn nog steeds erg mooi, alleen heb je er nog geen geschikt project voor gevonden, of je vindt ze zo mooi dat je het zonde vindt om er in te snijden of knippen (*eerlijk bekennen graag: wie heeft er geen stoffen in de kast liggen, waarin nog niet geknipt is, omdat ze te mooi zijn!? 😉 )
Dat overkomt mij dus ook, wat dat betreft ben ik als man ook net gewoon als iedere andere quilter 🙂
Zo kocht ik een paar jaar geleden op een tentoonstelling een prachtig stapeltje met Australische Aboriginal prints. Die hebben dus een tijdje bij ons op het dressoir gelegen, zijn hierna in de bakken in de kast terecht gekomen, en kwamen regelmatig voorbij wanneer ik zoek was naar een bepaald stofje. Iedere keer kwam er een heel beperkt ideetje in mijn hoofd voor deze stoffen, maar dat bleef steeds slechts een idee en kwam niet echt tot verdere ontwikkeling.
Totdat we een tijdje geleden dus in Parijs waren en ik daar in de supermarkt het magazine MagicPatch kocht.
Thuis heb ik het magazine uitgebreid bekeken (lezen ging iets minder, omdat ik niet zo goed Frans spreek) Hierin kwam ik een prachtige quilt tegen met allemaal geappliqueerde cirkels.
En ineens, alsof er een schakelaar omgezet werd in mijn hoofd, viel het op zijn plaats: dit is een mooie quilt om de Aboriginal stoffen in te verwerken, en dan op een ondergrond van diverse lichte, geweven Japanse stoffen. En als er dan ineens zo’n briljante ingeving komt, dan laat mij dat ook niet meer los. Daarom heb ik gisteren, om mijn hoofd een beetje rust te geven, de stoffen tevoorschijn gehaald en heb ik 2 blokken gemaakt. De cirkels heb ik getekend met behulp van de “Bigger Perfect Circles” set van Karen Kay Buckley en heb ik met needleturn geappliqueerd. En het resultaat is precies wat ik voor ogen had: de prints van de stoffen komen zo mooi tot hun recht, omdat er op de prints ook cirkels staan.
Helemaal blij dus!
Nu hoor ik vaste lezers in gedachten al bijna mompelen: ja hoor, daar gaan we weer… Weer een nieuw project erbij, en het andere project verdwijnt weer op de stapel van “Ooit Nog Eens Af Te Maken Quilts”…
Maar nee hoor, dat is niet de bedoeling. Ik heb de Aboriginal stoffen weer keurig opgeborgen in de kast, en mag voorlopig alleen nog maar kijken naar deze 2 losse blokken. Ik heb de “onrust” nu even uit mijn hoofd gehaald door het te proberen, en het wordt zoals ik verwacht had, alleen nu moet het even genoeg zijn.
Ik moet namelijk wel gewoon door blijven werken aan mijn Animal Album quilt van Kim McLean.
En ook dat gaat prima. Het vijfde blok voor de rand is intussen klaar, en je ziet dat het al een vrolijk geheel bij elkaar wordt.
Het was mij toen ik het patroon zag niet gelijk opgevallen, maar zie je dat van de blokken met bloemen de vazen allemaal hetzelfde zijn? Alleen door steeds een andere print hiervoor te gebruiken, valt het niet gelijk op.
Het zesde blok staat intussen ook al in de steigers, dus je ziet dat ik hieraan keurig doorwerk.
Op Instagram was laatst een give-away van Rachel Hauser van Stitchedincolor Rachel woont sinds kort in Nederland en wil hier graag haar long-arm quiltservice bekendheid geven. Bij de give-away maakte je kans op 50% korting op het doorquilten van een quilt, inclusief gratis verzenden. En laat ik nu de winnaar hiervan zijn! Wow, dank je wel Rachel.
Ik hoop binnenkort wat tijd vrij te maken om hier verder naar te kijken en te bedenken welke top ik zou willen laten quilten.
In het huidige tijdperk van Facebook en Instagram etc. lijkt het vaak alsof het leven bestaat uit louter geweldige momenten, maar ook bij mij is dat zeker niet het geval. Naast alle mooie en leuke dingen die ik hier laat zien, hebben wij ook net als iedereen mindere tijden. Zo hebben wij de afgelopen periode veel verdriet gehad om onze lieve fluffy jonge Ragdoll kater Einstein.
Hij werd 2 weken geleden op maandag onverwacht ziek, maar zo op het oog en volgens de dierenarts niet ernstig. Groot was dan ook de schok toen we de zaterdag er na geheel onverwachts afscheid van hem namen op de Spoedkliniek op de Uithof in Utrecht 😦 Hij was slechts 5 jaar en 9 maanden jong… We zijn hier erg verdrietig van geweest en missen hem erg. Het was een lieverd…
Reacties