Eindelijk kan ik het nieuws met jullie delen: ik sta in de nieuwste Quiltmania nr. 149 met een heus artikel!
Ik wist natuurlijk al dat dit er aan zat te komen, ik wist alleen niet wanneer het gepubliceerd zou worden. Ik was dan ook erg verrast toen ik afgelopen weekend in Amersfoort van de hoofdredactrice hoorde dat het artikel in het huidige/nieuwste nummer staat.
Ik moet er nog aan wennen dat mijn gezicht nu de wereld overgaat en te zien is in de Franse, Engelse en Nederlandse versie van het magazine. Ik ben trouwens niet de enige Nederlandse bijdrage in dit nummer, er staat ook een mooi artikel over Cathelijn Wijnands in.
Ik vond het heel erg leuk om aan dit artikel mee te werken en voel mij dan ook vereerd hiervoor gevraagd te zijn. Dank dan ook aan het team van Quiltmania en aan hoofdredactrice Carol ❤️
Mijn papieren exemplaar is onderweg met de post, alleen ik kon/wilde daar niet op wachten, dus je ziet hier de digitale versie van de eerste pagina op mijn iPad.
Deze Quiltmania nr. 149 is te bestellen bij diverse quiltwinkels (informeer zelf even of men deze verkoopt), of je besteld ‘m via de quiltmania.com website, of je besteld een digitale versie van het magazine via deze zelfde website (voordeel: je kunt dan gelijk gaan lezen 😉)
Voor de mensen die nieuw zijn op deze pagina naar aanleiding van dit artikel: hallo/hello/bonjour en leuk om kennis te maken!
Een paar weken geleden werd in Nantes (Frankrijk) de Quiltmania beurs en tentoonstelling “Pour l’Amour du fil” georganiseerd, een jaarlijkse terugkerend evenement. Gelukkig is dit na de corona-periode nu weer mogelijk.
Net als voorgaande jaren gaat een deel van deze tentoonstelling na afloop nog verder op reis, en zo deed een selectie van de quilts afgelopen weekend Amersfoort aan tijdens de Quiltmania Tour 2022.
Het thema dit jaar was Australië en laat dat op quiltgebied nu een land zijn waar voor mij heel veel inspiratie vandaan komt. Dus een evenement wat ik zeker niet wilde missen!
Net als altijd was deze tentoonstelling weer tot in de puntjes verzorgd door Quiltmania en het volledige team van Petra Prins Zutphen, Petra Prins Amsterdam en Dutch Quilts Den Haan en Wagenmakers.
De tentoonstelling was 3 dagen te zien, met op donderdagavond nog een speciale VIP avond waarvoor je een ticket kon kopen. Ik was bij deze VIP avond aanwezig en zaterdag nogmaals om zo alle quilts goed te kunnen bekijken.
Niet alleen de Australische quilts waren te zien, ook een aantal Australische ontwerpsters hadden de reis naar Amersfoort gemaakt. Aanwezig waren Margaret Mew, Judy Newman en Brigitte Giblin. Ik vond het heel erg leuk om hen drieën nu eens te ontmoeten en te spreken.
v.l.n.r. Petra Prins, Margaret Mew, Brigitte Giblin, Judy Newman en Carol Veillon
De quilts waren in het echt uiteraard nog mooier dan in de boeken, alle details zijn van dichtbij veel beter te bekijken.
Met een hoofd vol inspiratie, een bescheiden hoeveelheid aankopen en een foto samen met 1 van mijn quiltidolen Brigitte Giblin ging ik moe maar voldaan weer huiswaarts. Ik heb heel veel leuke en gezellige mensen ontmoet en gesproken, heerlijk om elkaar weer in levende lijve te kunnen ontmoeten.
samen met Brigitte Giblin
Intussen is dit evenement alweer achter de rug en kan ik mij weer richten op mijn eigen werk. De laatste dagen heb ik gewerkt aan de Mystery Quilt 2022 van Quiltmania, welke ontworpen is door Irene Blanck. Ik heb nu de eerste 2 delen klaar, en dat is mooi op tijd, want deel 3 komt deze of volgende week uit. Ik kijk erg uit naar het volgende nummer van de Quiltmania, en niet alleen vanwege het volgende deel van de Mystery quilt… 😉
Schreef ik in mijn vorige posting dat ik was gestart met de “High Tea with Hattie” quilt van Margaret Mew, intussen kan ik melden dat de top hiervan klaar is. Het is een erg lekkere quilt om aan te werken, en daarom heb ik de top denk ik ook zo snel klaar.
Ik heb wel een kleine verandering aangebracht, om het geheel toch een beetje meer “eigen” te maken. In de originele quilt zit er een rand om de quilt, gemaakt van dezelfde stof met kleine(re) bloemetjes die ook gebruikt wordt voor de mandjes blokken.
Tussen de blokken met mandjes zit blauwe sashing, die je uit een andere gebloemde banen-stof haalt. Ik vind deze stof met de grote bloemen echter zo mooi, dat ik het zonde vond om deze niet te gebruiken. Dus ik heb ervoor gekozen om deze stof als buitenste rand te gebruiken. De quilt krijgt daardoor wel een drukkere uitstraling dan het origineel, maar zelf houd ik daar wel van. En ik houd er ook wel van om net een iets andere draai aan een bestaand patroon te geven.
Om de vaart er een beetje in te houden, ben ik gelijk door gegaan met het dubbelen van de 3 lagen. Als achterkant heb ik een gebloemde stof gebruikt, die ik ooit gekregen heb. Hiervan had ik precies genoeg om 2 stukken aan elkaar te zetten voor 1 achterkant. Dan komt die ook mooi eens op, en ik vind het er goed bij passen.
Alle hulpmiddelen om de quilt met de hand te quilten zijn intussen verzameld, dus het quilten kan beginnen.
Bij ons in Utrecht zit een tuincentrum, waar ze ook een klein hoekje met vintage spullen hebben. Laatst waren we daar om een nieuwe orchidee te halen, en wanneer ik daar ben moet ik altijd even in dat hoekje snuffelen. Meestal blijft het alleen bij kijken, maar dit keer stond er zowaar iets tussen wat gelijk mee naar huis mocht. Namelijk deze schattige groene kinder naaimachine!
We hadden al 2 van dit soort kleine naaimachines als decoratie in de vensterbank staan, en nu staan er dus 3.
Nog een andere toevallige aankoop die ik laatst deed. Op Marktplaats kijk ik ook regelmatig even, op zoek naar leuke bruikbare spullen. En daar viel mijn oog op 2 mooie oude(re) stoffen van Laura Ashley. De stof met de grote rozen is ongeveer 90 centimeter in het vierkant en voelt chintz achtig aan. De andere stof is een groot stuk van 2.20 x 1.50 meter en heeft kleinere bloemetjes erop geprint. Op de zelfkant staat 1988, dus deze stof is inderdaad al wat ouder. Maar ik vind beide prints nog zeker erg “nu”, dus die komen vast wel eens ergens van pas in een toekomstig project.
Naast het hand quilten van de mandjesquilt, ben ik ook nog gestart met de Mystery Quilt van dit jaar uit de QuiltMania. Deze Mystery is dit jaar ontworpen door de Australische ontwerpster Irene Blanck, en ik houd wel van haar stijl quilts. Van tevoren is er een klein plaatje getoond waarin de kleuren/stoffen die Irene gebruikt heeft te zien waren, en dat heeft mij doen besluiten om dit jaar mee te doen, en dan ook gelijk de bijbehorende stoffen te bestellen. De stof wordt gedurende het jaar in delen toegestuurd, en de Mystery loopt het hele jaar 2022 en komt in 6 delen uit.
Ik heb intussen het eerste deel klaar, dat zijn deze 2 stroken geworden. Het tweede deel is intussen gepubliceerd, en in dit deel maak je nogmaals 2 van deze stroken, alleen komt er aan de uiteindes dan een ander blok bij aan.
Deze blokken zal ik vast in de volgende posting laten zien…
Oh ja, tot slot nog even iets waar ik nu al naar uitkijk. Van 5 t/m 7 mei 2022 is er in Amersfoort weer de Quiltmania Tour 2022, in de Joriskerk. Het thema land van dit jaar is Australië, en er komen ook een aantal bekende namen naar Amersfoort. Dit zijn Judy Newman, Margaret Mew en Brigitte Giblin! Zoals je wellicht weet, ben ik groot liefhebber van hun werk, dus ik ga zeker naar Amersfoort toe om hun quilts te zien en om hen te ontmoeten.
Eindelijk begint, heel voorzichtig weliswaar, het sociale leven binnen de quiltwereld weer op gang te komen. De eerste live bees zijn alweer gehouden, en vorige week waren in Rijswijk de Patchwork en Quiltdagen. Wat heb ik dat gemist zeg! Heel fijn om weer met zoveel enthousiaste quilters bij elkaar te kunnen komen, om weer uitgebreid bij te praten en om te genieten van mooie quilts en quiltwinkels. Ik was er 2 dagen: op vrijdag als bezoeker en op zondag heb ik nog een keer meegeholpen in de stand van mijn oud-werkgever Patchworkwinkel Carol Cox. Na zo lang geen beurs of tentoonstelling bezocht te hebben, dan is de verleiding van al dat moois bij elkaar groot, dus ik kwam niet met lege handen thuis. Het nieuwste boek van Margaret Mew stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, dus dat was een mooi moment om deze in Rijswijk aan te schaffen. Er zijn al zeker 3 quilts in dit boek die op mijn “wil ik maken lijstje” terechtkomen, en dan heb ik nog niet eens het hele boek gelezen 😁
De afgelopen weken heb ik natuurlijk ook niet stil gezeten op quiltgebied. Ik schreef de laatste keer al dat ik druk bezig was met het quilten van mijn “Earl Grey Zoo Quilt” van Brigitte Giblin. Ik heb deze met de hand d.m.v. big stitch gequilt met wat dikker roze garen. Omdat er op de top een aantal kleine hexagons geappliceerd zijn, heb ik ervoor gekozen om in de rand 2 maten hexagons te quilten.
Niks keurig strak naast elkaar, lekker wat losjes afwisselend een grote en kleine getekend en vervolgens gequilt.
Daarna kwam het spannendste deel: de rand afwerken met bolletjesband. Dit was voor mij de eerste keer dat ik een quilt op deze manier afwerk, dus ik was erg benieuwd of dit goed zou gaan. Maar dat was gelukkig geen enkel probleem. Nadat ik de quilt keurig op maat gesneden had, heb ik eerst met de machine het bolletjesband aan de voorkant van de quilt genaaid.
Daarna heb ik daar bovenop aan de voorkant aan alle 4 de kanten een strook afwerkbies genaaid op ongeveer 1/4 inch afstand van de rand. Vervolgens alles (dus de afwerkbies en de strook van de bolletjes) naar de achterkant omgeslagen, even goed plat gestreken en aan de achterkant de bies met de hand vastgezet.
Ik vind het effect van de bolletjes zelf heel erg leuk geworden, het geeft een heel vrolijke afwerking aan deze quilt. Hier zit dus een zeer tevreden quilter!
Ook voor het label aan de achterkant heb ik een idee uitgewerkt wat al langer in mijn hoofd zat. Deze quilt is volledig met de hand genaaid en gequilt, en ik wilde dit graag eens in mijn label verwerken. Daarom heb ik mijn linkerhand (want ik ben linkshandig) op papier omgetrokken, net zoals je vroeger als kind wel eens deed. Op de lichtbak heb ik deze tekening vervolgens over getrokken op stof en de contouren van mijn hand heb ik met roze garen geborduurd. Daarna de gegevens er met een watervaste Pigma pen opgeschreven en het label vastgezet met stofjes die ik ook aan de voorkant gebruikt heb.
Ook hierover ben ik erg tevreden, dus ik zal dit op toekomstige quilts wellicht vaker gaan maken.Tijdens de beurs in Rijswijk had ik de quilt meegenomen om te laten zien aan een aantal mensen, en dat was ook gelijk een mooie gelegenheid om de quilt even op te laten houden en een foto ervan te maken.
Iedereen die mij kent, weet dat ik, wanneer er een quilt klaar is, zeker niet in een “zwart gat” val: ik ben alweer volop bezig met mijn volgende quilt 😂 Mijn nieuwe project is wederom een quilt van Brigitte Giblin, uit haar boek “Feathering the Nest 3”, uitgegeven door Quiltmania.
De quilt heet “Quilts in the Shearing Shed”. Brigitte heeft deze quilt ooit met een groot formaat hexagonnen gemaakt en heeft deze tijdens een verloting (raffle) in een schaapscheerder schuur (shearing shed) verloot. Dat verklaart de naam “Quilts in the shearing shed” en soms komt de quilt voorbij onder de naam “Raffle Quilt”. Voor haar boek heeft Brigitte de quilt nogmaals gemaakt, alleen dan met veel kleinere hexagons. Zelf vond ik beide maten hexagons van Brigitte niet passend bij mijn doel, dus ik heb ervoor gekozen om te werken met 1 inch hexagon papiertjes.Wellicht weet je nog wel dat ik dol ben op toile de Jouy stoffen, en ik heb er de afgelopen jaren dan ook al heel wat weten te bemachtigen. Ik haal deze overal vandaan: in Parijs kocht ik destijds een mooie print, via Marktplaats komt soms wat voorbij, Facebook verkoopgroepen, quiltwinkels, Instagram en Etsy: allemaal plekken om in de gaten te houden.Deze toiles ga ik nu eindelijk gebruiken in een quilt, en daarvoor heb ik dit project uitgekozen. Er komen 9 verschillende toiles in de middenstukken, en iedere print wordt omgeven door een rand van hexagons gemaakt met de prachtige Dutch Heritage prints.
De toiles en Dutch Heritage stoffen bij elkaar geeft een redelijk “klassieke” uitstraling, en ik viel bij de quilt van Brigitte voor de frisse en moderne uitstraling.
Die uitstraling hoop ik te bereiken door hierbij ook te gaan werken met o.a. witte stof met zwarte stipjes, Liberty of London stof, Kaffe Fassett etc. Kortom: het wordt weer een gezellige mix van allerlei stoffen bij elkaar, een stijl waar ik erg van houd, en die met name de Australische ontwerpster mij geleerd hebben. Ook dit project gaat dus weer “een echte Gert” worden, zoals ik nog wel eens te horen krijg… 😉
Net als iedereen, merk ook ik natuurlijk de gevolgen van het Corona virus om mij heen. Gelukkig niet door ziek te zijn, alleen het hele sociale leven staat nu op zijn kop. Op mijn werk word ik, zolang dit door het RIVM nog toegestaan is, “gewoon” dagelijks op kantoor verwacht, omdat thuiswerken voor mijn werk niet gaat. Het is alleen wel uitgestorven op kantoor, dus het zijn rustige dagen.
Verder zijn alle activiteiten natuurlijk afgeblazen, dus ook meerdere lezingen die ik op de agenda had staan gaan niet door, en allerlei beurzen en tentoonstellingen worden uitgesteld. Gelukkig zijn dit allemaal slechts luxe problemen, we moeten nu eerst zorgen met z’n allen dat dit virus de wereld uit komt, en daar moeten we allemaal ons steentje aan bijdragen.
Als quilter is het natuurlijk minder een straf om binnen te moeten zitten als je een project hebt waar je aan kunt werken. Zo ben ik de afgelopen tijd bezig geweest met het handquilten van een aantal blokken van mijn Animal Album Quilt van Kim Mclean. Ik wil deze quilt op de Quilt As You Go methode aan elkaar gaan zetten, dus ik zorg nu eerst dat ik de blokken die ik al had gequilt heb, en daarna ga ik weer een nieuw blok starten om te appliceren.
Ik heb nu een aantal blokken aan elkaar zitten en ben erg tevreden over hoe deze aan elkaar zitten en hoe het er uitziet.
Je kunt nu ook al een klein beetje beter zien wat ik van plan ben met de achterkant: de grote dierenblokken krijgen dus een verschillende Kaffe Fassett achterkant, en de bloemenrand er omheen wordt afwisselend zwart/wit, als mooie omlijsting.
Ik kreeg al de vraag van mensen op welke manier ik Quilt As You Go doe. Als je lid bent van het Quiltersgilde, dan staat er in de laatste Quiltnieuws een handige omschrijving van deze methode. Maar je kunt ook op YouTube zoeken op “Quilt as you go without sashing” en dan kom je al meerdere handige filmpjes tegen.
Daarnaast maak ik tussendoor af en toe wat vrolijks op de English paperpiecing manier, dus met kartonnetjes. Ik heb een idee in mijn hoofd voor een toekomstige quilt, en weet al dat deze qua kleur lekker fris, vrolijk en kleurig moet worden. In mijn hoofd begint het al wat meer vorm te krijgen, maar in de praktijk beperk ik mij voorlopig eerst tot het maken van heel veel 5 puntige sterren en kleine hexagon bloemen. Ik heb ze zojuist even uitgelegd op een grote lap toile de jouy stof die ik een tijd geleden op Marktplaats vond: die wil ik er ook in gebruiken. Het zijn er nog lang niet genoeg, dus voorlopig ben ik nog wel even zoet.
En of ik nog niet genoeg inspiratie en ideeën heb, kwam er deze week een boek binnen waar ik al heel lang enorm naar uitkeek. Een jaar geleden schreef ik al eens over een quilt die ik gezien had.
De quilt hing op het Tokyo International Great Quilt Festival 2019, en ik had al foto’s gezien op internet, en later zag ik de quilt op een foto in de Quiltmania staan:
De quilt is van de hand van Megumi Mizuno en bevat heel veel schattige (kawaii) afbeeldingen van Japanse kokeshi en daruma poppen. Gelukkig heeft Quiltmania ook ingezien dat dit een enorm leuke quilt is, en zij hebben samen met Megumi een boek uitgegeven over deze quilt, samen met andere projecten van haar hand. Het is, zoals we van Quiltmania gewend zijn, weer een erg keurig en goed verzorgd boek.
Het boek heet “Histoire des Kokeshis – A story of the Kokeshi” Ooit zal ik hier zeker iets uit gaan maken. Maar voor nu eerst: meer Animal Album en wat sterren en bloemen maken.
Geniet van wat je aan het maken bent, blijf gezond en wees lief voor elkaar, en laten we hopen dat we elkaar snel weer onder normale omstandigheden kunnen zien.
Na mijn laatste posting hier over mijn presentatie op de regiodag is het verdacht stil geworden. Ik zal even laten weten dat ik er nog steeds ben hoor 🙂 Op dit moment heb ik door privé omstandigheden even wat minder tijd om te patchen en quilten, en staat mijn hoofd er niet altijd naar, maar dat komt vanzelf wel weer.
En dan is datgene wat ik wel doe ook nog eens een Hartstikke Geheim Project, waarover ik nu nog helemaal niets kan/mag/wil zeggen, dus daar worden jullie ook niet veel wijzer van nu. Als kleine “teaser” zal ik 1 tipje van de sluier laten zien: strandballen… Meer zeg ik nu niet, de rest komt hier in de toekomst vanzelf voorbij 😉
Op dit moment wordt in het Duitse Karlsruhe de beurs en tentoonstelling Nadelwelt gehouden, van 3 t/m 5 mei 2019. Ik werd destijds benaderd door Annemiek, zij staat regelmatig in Nederland op beurzen met de prachtige Tambani borduurwerken. Zij heeft Belgische en Nederlandse quilters gevraagd om een quiltje te maken met daarin minstens 1 Tambani borduurwerk verwerkt, en deze mogen hangen op een tentoonstelling in Karlsruhe.
Ik had toen bijna mijn Turquoise Venda Boys quiltje klaar, en deze heb ik ingezonden. Gisteren werd alles opgebouwd en ’s avonds kreeg ik van Annemiek al de eerste foto’s via WhatApp toegestuurd.
Ik ben zelf niet in de gelegenheid om hier naartoe te gaan, maar dankzij de foto’s ben ik er toch een beetje bij. Mocht je eerdaags nog naar deze beurs gaan, doe dan de groeten aan mijn quiltje 🙂
Maar ook dichterbij zijn er momenteel prachtige quilts te zien, namelijk in Amersfoort. Hier is van woensdag t/m zaterdag de tentoonstelling te zien met de naam “The Sewing Sisters Quiltmania Tour” in de Sint Joriskerk aldaar. Ik ben hier afgelopen woensdag samen met mijn schoonzus naartoe geweest en we hebben veel mooie quilts gezien. Veel quilts zijn afkomstig uit de altijd prachtig uitgevoerde boeken van Quiltmania, zoals b.v. de bijdragen van Petra Prins/Gerda Modderkolk, Charles Edouard de Broin, Renée Ferré, Cecile Franconie en the Secret Sewing Sisters. Erg mooi om deze quilts eens in het echt en van dichtbij te zien, want dat is toch altijd nog mooier dan uit een boek.
Daarnaast waren er ook de mooie quilts te zien van de Australische quilter Susan Smith. Haar boek “Quilts, Somewhat in the Middle” heb ik al een tijdje in huis en deze staat vol mooie quilts, die allemaal te zien zijn in Amersfoort.
Aanstaande vrijdag ga ik trouwens naar een workshop van Susan Smith in ‘s-Hertogenbosch, dus dan zie en leer ik nog meer van haar werk.
De blauw witte quilt met de tulpen (“The Garden at Ederveen”) vind ik o.a. erg leuk en zou ik nog wel eens willen maken. Ik heb dan ook de mallenset hiervoor gehaald, voor “ooit”… Nu alleen nog de tijd hiervoor vinden 😉 Tot de volgende keer!
In de vorige posting schreef ik dat de uitslag van de competitie van Sarah Fielke binnenkort bekend gemaakt zou worden. Nou, dat is afgelopen week gebeurd, en raad eens wat? Ik ben 1 van de (15) winnaars geworden!!! Er is 1 algehele winnaar met de meeste stemmen uit gekomen, dan hebben zowel Sarah als haar man Damian een eigen favoriet gekozen, en zijn er 12 andere quilts die de meeste stemmen kregen. En daar ben ik er 1 van 🙂 Helemaal super, ben ik best wel trots op. De prijzen voor de competitie zijn beschikbaar gesteld door Aurifil en Windham Fabrics. Ik weet alleen dat ik een Fat Quarter bundel van Windham heb gewonnen, alleen ik weet nog niet welke stoffen dit zijn. De stoffen zijn in ieder geval onderweg vanuit Australië, ik laat ze uiteraard zien als ze binnen zijn.
Nogmaals heel erg bedankt voor iedereen die gereageerd heeft op mijn postings daarover, en dank aan iedereen die een stem uit heeft gebracht.
Je kunt de uitslag van de competitie en alle deelnemers nog terugzien op deze pagina:
Op quiltgebied vermaak ik mij momenteel nog steeds erg goed met mijn Japanse geweven stoffen. Er zit weer een nieuwe horizontale strook van 9 blokjes aan, dus de rijen worden steeds langer, en de quilt dus ook steeds ietsjes groter.
Ik sprak gisteren iemand die de vorderingen in het echt zag, en zij verbaasde zich over de grootte van de blokjes. Op de foto’s lijken de blokjes misschien veel groter te zijn, maar dat is niet het geval. Ik heb even een blokje op mijn hand gefotografeerd, dan is het misschien wat duidelijker te zien.
Ik liet al eens een keer een foto zien, waardoor ik geïnspireerd ben geraakt om deze quilt te starten. De foto is een detail van een quilt van het Tokyo International Great Quilt Festival 2019. Ik zag deze foto destijds op internet ergens voorbij komen, en was gefascineerd door het blokje. Alleen had ik slechts deze detailfoto, de hele quilt had ik nooit gezien…
Nu is laatst de nieuwe QuiltMania verschenen (nr. 130) en hierin staat een reportage van dit festival in Tokyo. Ik was lekker dit artikel aan het lezen en doorbladeren, en zie daar ineens de quilt staan die mijn inspiratie is geweest.
A Lost Underwater City, gemaakt door Kyoko Yoshida (afmeting 221×180 cm) Foto uit Quiltmania magazine nr. 130
De quilt heet “A Lost Underwater City” en is gemaakt door Kyoko Yoshida. “Mijn” blokje zie je rechts in het midden van de quilt. Erg leuk om te zien dat de quilt is opgebouwd uit verschillende blokken, die in elkaar doorlopen. Dat ga ik dus niet zo maken, maar ik ben wel heel blij dat ik nu weet wie mijn inspiratie is geweest.
Het hele artikel over de Japanse quiltshow vind ik trouwens super, jullie weten dat ik een groot liefhebber ben van Japanse quilts. Bijzonder mooi en grappig vind ik deze applicatiequilt van Megumi Mizuno, met de titel “KOKESHIs’ Stories”.
KOKESHIs’ Stories, gemaakt door Megumi Mizuno. (afmeting 207×184 cm) Foto uit Quiltmania magazine nr. 130
Kokeshi zijn Japanse houten speelgoed poppetjes uit Japan, en op deze quilt staan ze in allerlei soorten en maten. Heel erg mooi, ik hoop dat hier ooit een patroon van beschikbaar komt. In het artikel staat dat Quiltmania momenteel een boek voorbereid met Megumi, hopelijk staat deze quilt daar ook in.
Afgelopen week heb ik deze See-It-All etui af gemaakt uit het boek Stitched Sewing Organizers van Aneela Hoey
In het boek staan allerlei leuke kleine naaiprojecten voor etuis, zakjes, opbergtasjes, speldenkussens etc. Voor deze etui heb ik een deel van mijn voorraad Liberty of London stoffen gebruikt.
Op de beurs in Rijswijk kocht ik ooit een pakketje met 50 verschillende printjes. Met behulp van een plastic malletje die ik ooit cadeau kreeg van een Cairo Pentagon (een vijfhoek) maakte ik deze fleurige Liberty binnenkant. Omdat er doorzichtig vinyl aan de voorkant zit, kun je nog gewoon de stof aan de binnenkant zien, en je ziet gelijk wat er in de etui zit. Een leuk en snel project om “even tussendoor” te maken, en met een handig eindresultaat.
Naast inspiratie uit dit boek van Aneela, kan ik ook weer veel inspiratie opdoen uit het andere nieuwe boek dat ik deze week ontving, namelijk het eerste boek wat uitgegeven is door QuiltMania van de Australische ontwerpster Susan Smith. Het boek heet “Quilts – Somewhat in the middle”, waarbij de titel een knipoog is naar de voormalige winkel van Susan, die halverwege Sydney en Melbourne zat, dus “somewhat in the middle”.
Susan Smith is intussen een bekende naam binnen de quiltwereld, want velen zullen o.a. de quilts Stonefields en The Prince wel (her)kennen. (deze staan trouwens *niet* in dit boek 😉 )
In het boek staan 16 projecten, variërend in grootte. Wat ik vooral erg aansprekend vind in haar werk zijn haar stofcombinaties. Zij werkt niet met 1 soort stof of collectie, maar combineert van alles bij elkaar. Een vrije manier van werken die mij aanspreekt, heel speels, of zoals het in het Engels zo mooi heet: whimsical. Ik heb het boek al 1x van voor naar achter doorgelezen, maar moet de quilts nog verder in detail bekijken. En dan eens kijken hoe lang het duurt voordat ik zwicht voor 1 van deze projecten 🙂 Ik vind in ieder geval de quilt op de achterkant van het boek al prachtig: de Little Sparrow.
Zoals we van QuiltMania gewend zijn, is dit ook weer een prachtig uitgevoerd boek, met mooie fotografie en een duidelijke uitleg (in het Frans en Engels)
En weet je wat nu zo leuk is? Susan komt dit jaar weer voor een paar dagen naar Nederland voor o.a. een tentoonstelling in Amersfoort en diverse workshops. Op vrijdag 10 mei ga ik haar zien en ontmoeten in Den Bosch. Een mooi vooruitzicht!
En dan strooi ik nog even wat bekende namen rond, alsof ik mij alleen maar omring met beroemdheden 🙂 Vorige week zondag was ik in de gelegenheid om een bezoek te brengen aan de open dag 1 van de quiltgroothandels van Nederland, namelijk Rhinetex in Deventer. Ik krijg nog wel eens de vraag van quilters of zij hier ook eens rond mogen kijken, maar helaas is dit alleen toegankelijk voor winkeliers, dus niet voor particulieren. Op deze open dag kunnen winkeliers hun voorraden aanvullen vanuit de magazijnen, en worden er speciale activiteiten georganiseerd. Dit keer waren er 2 bekende MODA ontwerpsters te gast, namelijk Brigitte Heitland bekend van de stoffencollecties van Zen Chic, en de Engelse ontwerpster Janet Clare , die altijd herkenbaar is aan haar schort, wat haar werktenue is geworden.
Ik had Brigitte ooit al eens ontmoet tijdens een show and tell in Woerden en Janet sprak ik op de tentoonstelling in Birmingham vorig jaar. Zij interviewden elkaar op het podium, waarbij zij beiden uitleg gaven over hun manier van stoffen ontwerpen. Mooi om te horen hoeveel verschil hier toch nog in zit: Janet werkt hierbij met haar eigen tekeningen, die zij opstuurt naar MODA, waarna hun ontwerpteam hiermee aan de slag gaat en diverse samples naar haar retour zendt ter goedkeuring. Brigitte ontwerpt uitsluitend op haar computer en stuurt de bestanden op die manier richting MODA. Een totaal verschillende manier van werken dus.
Na het gesprek toonden beiden nog de door hen meegebrachte quilts, uiteraard ook ter promotie van hun stoffencollecties voor de winkeliers.
Leuk om hen weer te zien, en misschien zie ik Janet later in het jaar wel weer in Birmingham, want het is al wel zo goed als zeker dat ik dit jaar weer ga! 🙂
In de vorige posting hier schreef ik dat ik geïnspireerd was geraakt door het prachtige boek over de rood witte quilts. Ik liet toen 1 blok zien wat ik gemaakt had.
De inspiratie is gelukkig niet verdwenen na dit ene blok, en ik ben al een heel stuk opgeschoten hiermee. Ik heb nu bijna 7 “ringen” klaar, en het is zo leuk om deze te maken.
De grootte van de uiteindelijke quilt wordt bepaald door de hoeveelheid rode en witte stof die ik hiervoor heb. Ik heb niet van tevoren uitgerekend hoeveel blokken ik kan maken, ik bepaal het gewoon gaandeweg. Mijn eerste streven is 13 blokken (dan komt er onderaan nog 1 rij van 2 en 1 rij van 3 bij), maar mocht ik daarna nog veel stof over hebben, dan richt ik mij misschien op 18. De tijd zal het leren, voorlopig kan ik nog wel even vooruit.
Ik heb intussen ook ontdekt wat de naam is van dit blok, en het heet een Jack’s Chain.
Vorige week vierde ik mijn verjaardag. Voor de mensen die het zich afvragen: ik werd 48 lentes jong (jaja, ik weet het: je zou het niet zeggen, maar het is echt waar 😉 ) En natuurlijk zat er ook wat “quilterigs” tussen de cadeaus, namelijk 2 mallen setjes van House of Quilts
Ik heb de set voor de “Rose of Sharon” en de “Blad Paisley”. Ik weet het: je kunt ook prima zelf malletjes maken van b.v. paterno (doe ik meestal ook), maar ik vind dergelijke kant en klare mallen toch ook wel ideaal werken.
In het vorige nummer van QuiltMania staat een quilt van Janine Alers die ik misschien ooit nog wel eens ga maken, en een paar van deze mallen kun je hier ook voor gebruiken, dus dan heb ik die maar vast in huis 🙂
Op dit moment genieten we trouwens samen van de eerste dagen van onze vakantie. Ik heb de komende 2,5 weken heerlijk vrij. We gaan niet weg deze weken, in mei zijn we al een weekje naar Londen geweest. Hoewel we dus niets gepland hebben om weg te gaan, gaan we ons vast wel vermaken deze dagen.
Ik heb echter wel een paar quilt gerelateerde dingen gepland staan.
Ten eerste ga ik vrijdag 3 augustus naar de Open Dagen van De Quiltster in Kerkwerve. ’s Ochtends ga ik naar de lezing van Yvonne van Rijn over haar boek “Take is easy” en ’s middags naar de workshop van Karen Styles uit Australië.
En dan in de week daarna is het eindelijk zover: The Festival of Quilts in Birmingham!
Al een jaar kijk ik hier naar uit, vorig jaar toen de beurs van 2017 net afgelopen was heb ik al een hotelkamer geboekt, en nu is het eindelijk zover. Dit is mijn allereerste keer dat ik een buitenlandse tentoonstelling en beurs ga bezoeken, en ik hoor van verschillende kanten dat het erg de moeite waard is, dus ik ga mij vast enorm vermaken. Ik ga samen met een collega, en we zijn er van donderdagochtend vroeg tot zaterdag einde van de middag. Alles is geregeld: hotel, vliegtickets, entreetickets, workshops en lezingen, dus ik ben er klaar voor.
Ik heb al meerdere Nederlandse quilters gesproken die ook gaan, dus ik kom vast veel bekenden tegen. Reken maar op een uitgebreid verslag zodra ik weer terug ben 🙂
Mijn eerste probeersel op het nieuwe weefgetouw is intussen een feit. In de plaatselijke wolwinkel kwam ik kleine bolletjes Scheepjes Catona katoen tegen voor een leuke prijs, dus die heb ik gekocht om mee te experimenteren. Dit katoen is er in allerlei mooie kleuren, en ik heb 8 kleuren uitgezocht die ik mooi bij elkaar vond passen.
Ik heb hiermee de scheringdraden opgezet (dat zijn de lange draden) en ik heb het ook om en om gebruikt voor de inslagdraden. Op die manier leer je veel over wat kleuren en garens bij elkaar doen als deze verweven worden.
Ik vond alleen het opzetten van de schering al erg leuk werk om te doen: je wordt toch gewoon blij van al die mooie kleuren als je die zo keurig bij elkaar ziet?
Het eerste werk is een kleine loper geworden voor op tafel.
Toen het geheel klaar was en van het weefgetouw geknipt kon worden, heb ik de losse draden geknoopt, waardoor dus die leuke franjes aan de uiteindes ontstaan.
Iemand vroeg mij laatst of dit mijn nieuwe hobby gaat worden en of ik ook mijn eigen quiltstoffen wil gaan maken.
Het weven is een techniek die ik graag wil leren, omdat ik nu eenmaal nieuwsgierig ben naar nieuwe dingen. Quilten zal echter mijn belangrijkste uitlaatklep blijven, dus geen zorgen dat ik hier nooit meer iets over mijn quiltwerk post. En mijn eigen quiltstoffen weven zal ook niet gebeuren, hoewel het wel mogelijk is natuurlijk om geweven stoffen in een quilt te verwerken. Wie weet wat er in de toekomst nog eens uit mijn handen komt, maar voorlopig zijn daar geen plannen voor.
Op quiltgebied komt er zo af en toe ook nog wat uit mijn vingers. Zo zie je hier b.v. de 3 nieuwste blokken voor de Jen Kingwell Steampunk quilt, op 1 blok moet nog een middencirkel komen.
Het maken van deze blokken staat echter een beetje op een lager pitje, omdat de Down the Rabbit Hole BOM van Sarah Fielke momenteel behoorlijk wat werk en tijd vraagt. In een vorige posting schreef ik al over de grote konijnen/hazen, en hierin gaat best veel tijd zitten. Ik ben momenteel met het laatste (4e) konijn bezig en deze schiet nu mooi op. Hierna kan ik verder met de volgende maand, want die is intussen ook al verschenen. Dan gaan we o.a. bloemen, bijen en nog andere konijnen maken. Als test heb ik alvast 1 bij gemaakt.
Ook op leesgebied hoef ik mij niet te vervelen, want er kwam de afgelopen weken weer van allerlei moois in de brievenbus.
Allereerst het 4e deel van het Amerikaanse boek/magazine QuiltFolk. Dit keer bezoeken zij de staat Tennessee, en wederom is het een prachtig bewaarboek geworden. Ik ben blij dat ik dit magazine destijds ontdekt heb.
Verder stond het boek Double Wedding Ring Quilts van Victoria Findlay Wolfe al een tijdje op mijn wensenlijstje. Ik heb in het verleden al eens een kleine weddingring gemaakt, maar in dit boek worden mooie afwijkende versies van dit traditionele patroon getoond. Plus je krijgt een mooi inkijkje in het leven en werken van Victoria.
En tot slot lag gistermiddag de nieuwe QuiltMania in de bus. Ik ben nog niet gestart met lezen, maar ben al wel helemaal verliefd op de huizenquilt op de voorkant. Wat een leuke Kerstquilt! Ik heb zo’n vermoeden dat die wel op mijn Wil-Ik-Maken lijst terechtkomt.
Trouwens: de stippenstof onder de boeken wordt mijn achterkantstof voor de Sarah Fielke quilt. Het is een stof van MODA, Grunge Hits The Spot, op dubbelbreedte, dus ongeveer 2,70 meter breed. Hoef ik daarbij in ieder geval niet met naden te werken.
Real Men Stitch and Sew 
Reacties