NRC, boro, Japanse inspiratie, Tambani en William Morris

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik tot nu toe ontvangen heb naar aanleiding van de rubriek over onze quiltbee in het NRC Handelsblad. Afgelopen zaterdag stond de rubriek ook in de papieren versie van de krant, dus die heb ik natuurlijk ’s ochtends gelijk gekocht voor in het archief 🙂

Het was erg leuk om hieraan mee te werken, vond ik, en ik vind het mooi aan deze rubriek dat het uitsluitend gericht is op het beschrijven van de activiteit. Er zit geen enkel waarde oordeel aan vast, het beschrijft alleen hoe de activiteit van die week verloopt. En dat is bij onze bee avond goed gelukt. En het is natuurlijk altijd goed om onze mooie hobby onder de aandacht te brengen, toch!?

Op handwerkgebied fladder ik momenteel enorm heen en weer tussen het ene en het andere project. Geen idee waar dit door komt, zal vast het naderende voorjaar zijn (of ik vind gewoon teveel dingen leuk om te doen 😉 )

 

Om te beginnen, volgde ik een paar weken geleden een workshop “boro sjaal” van Hilda Wessels bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Ik vind boro werk er altijd erg mooi uitzien, en is weer heel anders dan het hele keurige van sashiko. De insteek van de workshop was het maken van een sjaal, alleen ga ik dat aanpassen naar een tas met hengsels. Het mooie aan deze workshop vond ik dat we enorm gestimuleerd werden om vooral lekker vrij te werken. De losse lapjes die je op de ondergrondstof vastzet, hoeven niet recht gesneden te worden. Nee: hoe schever en hoe meer rafels, hoe beter. Verder vond ik het erg leuk om met heel veel verschillende garens en kleuren te werken.

Ik zei nog tegen Hilda, dat het net voelt alsof je aan het kleuren bent en daarbij alle potloden uit de doos gebruikt. Leuk werk om te doen. De tas is nog lang niet klaar, maar ik werk er rustig aan door.

Wil je dit ook een keer proberen? De workshop van Hilda wordt nog een keer gegeven op zaterdag 30 maart, bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Meer informatie vind je hier: http://carolcox.nl/cursussen-workshops/cursussen/

 

In januari was in Tokyo weer de prachtige jaarlijkse tentoonstelling in de Tokyo Dome. Op internet verschijnen rond die tijd gelukkig altijd heel veel foto’s van alle mooie quilts die daar te zien zijn. Tijdens het bekijken van al die foto’s, werd ik getroffen door 1 simpel blokje, die ik nog niet eerder gezien had. Ik heb de foto gelukkig bewaard: het is dit blok wat bestaat uit 2 four-patches en 2 ruitvormen, ook opgebouwd uit 4 stukjes.

Ik heb ook alleen maar deze detailfoto gezien, dus ik heb geen idee of dit een quilt is die helemaal uit deze blokjes is opgebouwd, of misschien is het een detail van een totaal ander werk, ik weet het niet…

Sinds ik die foto heb, laat dit blokje mij niet los, dus ik ben hier natuurlijk mee aan de slag gegaan. Het blijkt dat ik dit blokje kan maken met behulp van 2 quiltstempels die ik heb, dus ik kan makkelijk de ruitvorm en het vierkantje op de achterkant van mijn stoffen stempelen (het vierkantje is 1×1 inch) Ik ben van plan om hier iets mee te maken vanuit mijn voorraad Japanse geweven stoffen, de eerste 3 blokjes zijn klaar.

 

Vorige week was in Zwolle de jaarlijkse Handwerkbeurs, waar ik ieder jaar trouw naartoe ga als bezoeker (en ook 1 dag om te werken) Ik kom altijd vol inspiratie thuis na deze beurs, en ook dit keer zit mijn hoofd weer vol met dingen die ik zou willen doen. Zo ben ik weer helemaal weg van borduren, en ben ik weer een borduurwerk gestart. Ik had laatst een oproepje geplaatst voor een patroon van een taartensampler uit een oude Ariadne, welke ik gezien had bij Carin. Ik kreeg een leuke reactie van Conny, en in Zwolle kreeg ik het patroon overhandigd van haar. Dank je wel Conny 🙂 Ik ben er gelijk mee gestart, en er zijn intussen 2 lekkere taarten klaar.

 

Als je dan zoveel dingen leuk vindt om te doen, en je steeds weer ergens anders mee bezig gaat, blijven er natuurlijk ook veel dingen die niet klaar zijn (tja: the story of my life…) Ik heb op dit moment echter een stok achter de deur om vaart te maken met 1 klein quiltje. Wellicht herinner je je nog wel deze 4 geborduurde Afrikaanse gezichten. Ik kocht deze ooit op een beurs, de gezichten zijn geborduurd door vrouwen uit Zuid-Afrika. Ik heb deze met rijen vliegende ganzen aan elkaar gezet, alleen toen bleef de top liggen.

Nu kreeg ik laatst echter een uitnodiging om mijn quiltje in te sturen, zodat deze komende zomer mag hangen in Karlsruhe (Duitsland) en in Luberon en Labastide (Frankrijk) Dus ik ben deze nu aan het afwerken, zodat ik deze op tijd in kan sturen. Ik heb het quilten op de machine gedaan en heel eenvoudige gehouden, omdat het verder niet veel nodig heeft, vind ik. Aan de achterkant heb ik de stoffen gebruikt die ik van de voorkant over had. Nu alleen nog een tunnel er aan maken en afbiezen, dan is ‘ie klaar.

 

En nu ik het toch over mijn naaimachine heb. Naast mijn Singer Featherweight, heb ik ook al jaren een “gewone” Singer naaimachine. Toen ik deze kocht, zat er zo’n doorzichtige plastic afdekhoes bij. Na zoveel jaar begon deze echter flink te slijten, en kwamen de eerste scheuren er in. Ik besloot dus laatst eens te kijken voor een alternatief. Ik wilde eigenlijk liever iets van een tas of een koffer hebben, zodat ik de machine ook eens goed beschermd mee kan nemen. Een eerste zoektocht op internet naar “naaimachinetas” leverde echter niet gelijk iets op waar ik blij van werd. Daarop besloot ik eens te zoeken op “sewing machine bag” om ook de internationale markt te bekijken. En daar kwam ik DE PERFECTE TAS tegen! Bij John Lewis & Partners in Engeland zag ik deze gave tas met de bekende William Morris print “Strawberry Thief”

Op zondag had ik de tas besteld en op woensdag had ik ‘m al in huis.

Mijn naaimachine past er precies in, en ook het voetpedaal en het snoer passen er bij in. Ik ben er helemaal blij mee, en hiermee kan ik voor de dag komen, toch!?

De kussende mannetjes van Oma Miet, vogeltjes, Zen Chic en beurzen

Misschien heb je het al ergens voorbij zien komen: het verhaal van oma Miet. Oma Miet is 85 jaar jong en woont in Deurne. Voor haar kleinzoon die op jongens valt, borduurde zij een eigentijdse variatie op het beroemde kussende mannetje/vrouwtje in Delfts Blauw: met 2 mannetjes 🙂 De media heeft dit opgepikt en binnen korte tijd is Oma Miet een beroemdheid geworden.

Haar kleinkinderen zijn een Facebookpagina gestart (https://www.facebook.com/STIKverliefd/) en intussen wordt zij overstelpt met bestellingen. Dit zijn er zoveel geworden, dat er momenteel een stop op het aantal bestellingen is gezet… Maar je kunt haar altijd een berichtje sturen via FB, misschien is er een wachtlijst?

Aangezien ik dit wel een erg leuk idee vond voor mijn eigen mannenhuishouden (wij tweeën + 2 katers 😉 ) besloot ik vorige week mijn eigen versie te borduren. Het borduurpatroon van het mannetje/vrouwtje had ik al (vraag mij niet waar het vandaan komt, want ik heb werkelijk geen idee, ik heb het al een hele tijd) Het vrouwtje heb ik gedumpt (sorry dames 🙂 ), het patroon van het mannetje 1x gespiegeld en zo kon ik deze beide mannetjes borduren.

Het was lekker vlot klaar, in nog geen week tijd heb ik het gemaakt. Ik moet nog even bedenken hoe ik het verder af ga werken, ik denk dat ik met een randje stof er omheen een mini quiltje ervan maak.

Naast de hype van oma Miet, is er momenteel ook een andere hype, die je vast al ergens hebt gezien: de vogeltjes van Janine. Janine van House of Quilts in Brielle heeft een malletje ontwikkeld voor een vogeltje, wat je kunt appliceren. Een mooi stevig doorzichtig malletje, waarmee je het lijfje en 1 vleugeltje af kunt tekenen op je stof.

Het zal je vast niet verbazen dat ik hiervoor (ook) gevallen ben, en het is ontzettend leuk om te doen. Sinds ik de Down The Rabbit Hole quilt gemaakt heb, heb ik de slag van appliceren helemaal te pakken, en dit vogeltje is perfect om de vaardigheid op peil te houden. Ik zelf maak de vogeltjes d.m.v. needleturn appliceren, maar Janine geeft ook een heel duidelijke uitleg om de vogeltjes te maken met H250 Vlieseline. En bij het patroon zit een tekening om eventueel zelf ook nog een vogelhuisje toe te voegen. Ik heb er voor gekozen om “hippe vogels” te maken, dus felle kleurtjes, en de ondergrondjes zijn allemaal wit/crème met zwart.

Nu ik het net had over de Down The Rabbit Hole: deze is intussen startklaar om met de hand te gaan quilten! Ik heb het geheel op een longarm machine laten rijgen, omdat ik het niet zag zitten om een quilt van deze grootte zelf te rijgen. Ik heb het geheel naar Atelier Hestia  in Maarsbergen gebracht, en binnen no-time kon ik het weer ophalen. Keurig machinaal geregen, dus het quilten kan beginnen.

Intussen is het al weer even geleden, maar ik ben laatst ook nog naar een show and tell geweest bij Quiltwinkel Margreet Otto van Brigitte Heitland . Brigitte is 1 van de MODA ontwerpsters en haar stoffen zijn bekend onder de naam Zen Chic. Veel moderne prints en quilts, erg mooi om te zien.

Als je de quilts van Brigitte ook eens in het echt wil bekijken: morgen starten in Rijswijk de Patchwork en Quiltdagen (donderdag 12 t/m zaterdag 14 april) en hier is o.a. een tentoonstelling van haar werk te zien. Ik ga hier donderdag naartoe als bezoeker en zaterdag werk ik op de beurs in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox , wie weet kom ik je nog wel tegen.

Een leuk vooruitzicht dus. Waar ik ook absoluut naar uitkijk, is mijn trip in augustus, want dan ga ik definitief naar het Festival of Quilts in Birmingham. Vlucht en hotel zijn al geboekt, en a.s. maandag 16 april start de ticketverkoop en de workshops.

Eén van de hoogtepunten zal zijn de expositie van de 1718 Coverlet: de oudste goed bewaard gebleven patchwork top van Engeland. Ik heb laatst als voorstudie materiaal dit boek gekocht, waarin meer te zien en lezen is over de coverlet, en ook alle patronen om een eigen versie hiervan te maken.

StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu is klaar

En net voor het einde van 2017 heb ik nog een klein project klaar: de StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu.

Het laatste deel wordt gevormd door het jongetje met hond, naast een sneeuwpop en Kerstboom.

De tekst eronder is nu ook helemaal klaar: “White Flakes Started Fluttering Down”. Er achter staan op het patroon een vogel, het jaartal en de initialen van de ontwerpster (NJ), maar ik vond de initialen niet zo leuk. Dus die heb ik weg gelaten en ervoor in de plaats een extra (gespiegelde) vogel geborduurd.

Ik vond het een erg leuk werkje om “even tussendoor” te maken en zo weer eens iets te borduren.

Dit heeft alleen wel tot gevolg dat het werken aan mijn Down The Rabbit Hole quilt even stil heeft gelegen, terwijl hiervan intussen alle delen al verschenen zijn. Hiermee ga ik nu dan ook snel verder 🙂

Deel 3 StitchMeMerry 2017 van l’Atelier Perdu

Deel 3 van de StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu is intussen ook weer klaar, dus die kan ik jullie hierbij laten zien.

Dit deel bestaat uit een rijtje huizen op de achtergrond van dit winterse tafereel.

Het 4e en laatste deel heb ik intussen ontvangen, dus ik kan de komende tijd weer even vooruit. Tijdens de Kerstdagen zal ik vast nog wel het een en ander kunnen doen.

Hierbij wil ik gelijk alle lezers van mijn schrijfsels hele fijne Kerstdagen toewensen. Geniet er van, en dank jullie wel voor al de leuke en lieve reacties die ik het afgelopen jaar van jullie heb mogen ontvangen 😍

Deel 2 StitchMeMerry 2017 van l’Atelier Perdu

Deel 2 van de StitchMeMerry 2017 “WinterGlow” van l’Atelier Perdu is klaar. Het gezelschap is uitgebreid met 2 meisjes, waarvan 1 in de kinderwagen.

Gisteren heb ik deel 3 ontvangen, en je kunt rechts zien dat ik al een klein stukje gestart ben. Ik ben benieuwd hoe dit deel er uit gaat zien.

Borduurwerk van L’Atelier Perdu

De meeste lezers van mijn schrijfsels zullen waarschijnlijk wel weten dat, voordat ik leerde quilten, ik een zeer fanatiek (kruissteek)borduurder was. Ik heb diverse werken gemaakt, waar ik nog steeds met plezier op terugkijk. Voor de mensen die dit nog niet wisten en graag willen zien wat ik dan zoal maakte: op mijn website heb ik een tabje “Borduren” (bovenaan in de menubalk) waar je per jaar kunt zien wat ik gemaakt heb.

Alleen, toen ik eenmaal het patchwork en quilten ontdekte, moest mijn tijd verdeeld worden en sinds die tijd borduur ik eigenlijk zelden tot nooit meer. Best jammer, want ik vond en vind dit ook nog steeds een leuke bezigheid.

De enige die hierin natuurlijk een keuze kan maken ben ik zelf… 😉 

Nu hoorde ik vorige week dat er zeer binnenkort een leuk nieuw borduurproject gaat starten van l’Atelier Perdu uit Frankrijk.

In 2014 heb ik bij hen via de post meegedaan aan de Quilt Me Club 2014. Dit was een patchwork mysterieproject, en er was van tevoren niet bekend wat we zouden gaan maken. Dit bleek uiteindelijk deze mooie mand te worden, My Quilt Basket, die ik destijds ook helemaal gemaakt heb.

De stijl van l’Atelier Perdu vind ik altijd erg mooi, en ik vond het dan ook geen probleem om van tevoren niet te weten wat het zou worden.

Nu organiseren zij vaker van deze mysterie projecten, de ene keer iets met patchwork en quilten, en een andere keer iets met borduren.

En vorige week hoorde ik stom toevallig dat er deze week een nieuwe borduurmysterie gaat starten. Ik ben gelijk op hun website gaan kijken en kwam daar inderdaad de Stitch Me Merry 2017 tegen, met als titel Winter Glow. Het project bestaat uit 4 delen, die iedere dinsdag via de mail zullen verschijnen.

Het begon gelijk te kriebelen bij mij en besloot om in te schrijven hiervoor.

Afgelopen dinsdag ontving ik het eerste deel en ben er gelijk mee gestart. Omdat ik de slag van het borduren blijkbaar nog steeds goed te pakken heb, heb ik er de afgelopen avonden aan gewerkt en is het eerste deel al klaar. Een sfeervol winters tafereeltje met een moeder en dochter in de sneeuw.

Je kunt de delen los borduren of naast elkaar: ik ga voor de laatste optie. Dit is dus het meest linker deel, de andere 3 komen er rechts naast. Ik heb dus geen idee wat het zal worden, alleen de afmetingen weet ik. Dat maakt het ook extra spannend, vind ik. Een borduurwerk als deze is niet zo heel groot, dus ik vind dit een mooi project om “even tussendoor” te doen.

Mocht je ook mee willen doen hieraan, dan kun je je nog inschrijven via de website van l’Atelier Perdu.

Houd er wel rekening mee: bij al haar vorige projecten kon je alleen inschrijven gedurende de loop van het project. Na deze periode is de inschrijving gesloten en kun je ook niet meer aan de patronen komen! Wees er dus snel bij 🙂

Vliegende ganzen, nieuw boek, Tentmakers en nieuw borduurwerk

Door allerlei afspraken afgelopen week heb ik zo goed als niets kunnen doen aan mijn quilt, dus ik kan helaas nog geen foto laten zien van een top die klaar is. Vandaag had ik wat meer vrije tijd, dus ik heb vanmiddag de 3e rand er aan genaaid. Nog 1 te gaan, en dan is de top (bijna) klaar. Komende week heb ik wat meer vrije tijd, dus dan hoop ik meer meters te kunnen maken. Nog heel even geduld dus. Ik kan al wel vast een klein tipje van de sluier oplichten, de rand zal bestaan uit flying geese/vliegende ganzen. Binnenkort meer!

Vliegende ganzen

Afgelopen week ontving ik via de post dit prachtige boek wat ik besteld heb bij Stitchers Inn in Nunspeet. Het is de Franstalige versie van het boek van Yukari Takahara, een Japanse quiltster. Ik had de Japanse versie hiervan al wel eens op internet gezien, alleen is deze wat lastig verkrijgbaar. Ik weet dat er net een Engelstalige versie verschenen is in Amerika, maar deze Franse versie voldoet prima voor mij. Yukari maakt prachtige “pictorial quilts” (illustratie quilts) In het boek staan een groot aantal van haar werken afgebeeld, en deze zijn erg mooi en sfeervol om te zien. Het boek is niet zozeer gemaakt om haar quilts na te maken, dus patronen voor deze quilts staan er niet in. Er wordt echter wel uitleg gegeven over hoe je een dergelijke quilt samen kunt stellen, en er staan diverse patronen in van figuren en voorwerpen die je zelf in je eigen compositie kunt gebruiken. Wat mij betreft een aanrader!

Boek Quilt Story

Quilt Yukari Takahara

Afgelopen woensdag ben ik naar het Textile Research Centre in Leiden geweest. Hier is momenteel een tentoonstelling te zien met werk van de Tentmakers van Caïro. Er was een workshop, waarbij we eerst uitleg kregen over de geschiedenis van de tentmakers en over de diverse gebruikte technieken. Daarna kregen we een rondleiding over de tentoonstelling, en we sloten af met een workshop in de applicatietechnieken die de tentmakers gebruikten of tegenwoordig nog steeds gebruiken. Erg leuk om hierover meer achtergrondinformatie te horen, en op de tentoonstelling hangen mooie werken.

Ik ben recent ook nog gestart met een nieuw klein borduurwerkje. Hoewel we Kerst net achter de rug hebben, kun je volgens mij niet vroeg genoeg beginnen met een Kerst borduurwerk 😉 Ik ga een Kerstboom borduren, die er nu nog wat kaal uitziet. Maar zodra de hele boom geborduurd is, wordt deze versierd met allemaal kleurige kraaltjes. Ik heb kraaltjes genoeg, dus ik ben benieuwd hoe dit er uit gaat zien.

Kerstboom in wording

Komende week is in Zwolle weer de jaarlijkse Handwerkbeurs in de Ijsselhallen. Als alles goed gaat, hoop ik hier donderdag naartoe te gaan. Zijn er nog meer mensen die naar Zwolle gaan?