NRC, boro, Japanse inspiratie, Tambani en William Morris

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik tot nu toe ontvangen heb naar aanleiding van de rubriek over onze quiltbee in het NRC Handelsblad. Afgelopen zaterdag stond de rubriek ook in de papieren versie van de krant, dus die heb ik natuurlijk ’s ochtends gelijk gekocht voor in het archief 🙂

Het was erg leuk om hieraan mee te werken, vond ik, en ik vind het mooi aan deze rubriek dat het uitsluitend gericht is op het beschrijven van de activiteit. Er zit geen enkel waarde oordeel aan vast, het beschrijft alleen hoe de activiteit van die week verloopt. En dat is bij onze bee avond goed gelukt. En het is natuurlijk altijd goed om onze mooie hobby onder de aandacht te brengen, toch!?

Op handwerkgebied fladder ik momenteel enorm heen en weer tussen het ene en het andere project. Geen idee waar dit door komt, zal vast het naderende voorjaar zijn (of ik vind gewoon teveel dingen leuk om te doen 😉 )

 

Om te beginnen, volgde ik een paar weken geleden een workshop “boro sjaal” van Hilda Wessels bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Ik vind boro werk er altijd erg mooi uitzien, en is weer heel anders dan het hele keurige van sashiko. De insteek van de workshop was het maken van een sjaal, alleen ga ik dat aanpassen naar een tas met hengsels. Het mooie aan deze workshop vond ik dat we enorm gestimuleerd werden om vooral lekker vrij te werken. De losse lapjes die je op de ondergrondstof vastzet, hoeven niet recht gesneden te worden. Nee: hoe schever en hoe meer rafels, hoe beter. Verder vond ik het erg leuk om met heel veel verschillende garens en kleuren te werken.

Ik zei nog tegen Hilda, dat het net voelt alsof je aan het kleuren bent en daarbij alle potloden uit de doos gebruikt. Leuk werk om te doen. De tas is nog lang niet klaar, maar ik werk er rustig aan door.

Wil je dit ook een keer proberen? De workshop van Hilda wordt nog een keer gegeven op zaterdag 30 maart, bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Meer informatie vind je hier: http://carolcox.nl/cursussen-workshops/cursussen/

 

In januari was in Tokyo weer de prachtige jaarlijkse tentoonstelling in de Tokyo Dome. Op internet verschijnen rond die tijd gelukkig altijd heel veel foto’s van alle mooie quilts die daar te zien zijn. Tijdens het bekijken van al die foto’s, werd ik getroffen door 1 simpel blokje, die ik nog niet eerder gezien had. Ik heb de foto gelukkig bewaard: het is dit blok wat bestaat uit 2 four-patches en 2 ruitvormen, ook opgebouwd uit 4 stukjes.

Ik heb ook alleen maar deze detailfoto gezien, dus ik heb geen idee of dit een quilt is die helemaal uit deze blokjes is opgebouwd, of misschien is het een detail van een totaal ander werk, ik weet het niet…

Sinds ik die foto heb, laat dit blokje mij niet los, dus ik ben hier natuurlijk mee aan de slag gegaan. Het blijkt dat ik dit blokje kan maken met behulp van 2 quiltstempels die ik heb, dus ik kan makkelijk de ruitvorm en het vierkantje op de achterkant van mijn stoffen stempelen (het vierkantje is 1×1 inch) Ik ben van plan om hier iets mee te maken vanuit mijn voorraad Japanse geweven stoffen, de eerste 3 blokjes zijn klaar.

 

Vorige week was in Zwolle de jaarlijkse Handwerkbeurs, waar ik ieder jaar trouw naartoe ga als bezoeker (en ook 1 dag om te werken) Ik kom altijd vol inspiratie thuis na deze beurs, en ook dit keer zit mijn hoofd weer vol met dingen die ik zou willen doen. Zo ben ik weer helemaal weg van borduren, en ben ik weer een borduurwerk gestart. Ik had laatst een oproepje geplaatst voor een patroon van een taartensampler uit een oude Ariadne, welke ik gezien had bij Carin. Ik kreeg een leuke reactie van Conny, en in Zwolle kreeg ik het patroon overhandigd van haar. Dank je wel Conny 🙂 Ik ben er gelijk mee gestart, en er zijn intussen 2 lekkere taarten klaar.

 

Als je dan zoveel dingen leuk vindt om te doen, en je steeds weer ergens anders mee bezig gaat, blijven er natuurlijk ook veel dingen die niet klaar zijn (tja: the story of my life…) Ik heb op dit moment echter een stok achter de deur om vaart te maken met 1 klein quiltje. Wellicht herinner je je nog wel deze 4 geborduurde Afrikaanse gezichten. Ik kocht deze ooit op een beurs, de gezichten zijn geborduurd door vrouwen uit Zuid-Afrika. Ik heb deze met rijen vliegende ganzen aan elkaar gezet, alleen toen bleef de top liggen.

Nu kreeg ik laatst echter een uitnodiging om mijn quiltje in te sturen, zodat deze komende zomer mag hangen in Karlsruhe (Duitsland) en in Luberon en Labastide (Frankrijk) Dus ik ben deze nu aan het afwerken, zodat ik deze op tijd in kan sturen. Ik heb het quilten op de machine gedaan en heel eenvoudige gehouden, omdat het verder niet veel nodig heeft, vind ik. Aan de achterkant heb ik de stoffen gebruikt die ik van de voorkant over had. Nu alleen nog een tunnel er aan maken en afbiezen, dan is ‘ie klaar.

 

En nu ik het toch over mijn naaimachine heb. Naast mijn Singer Featherweight, heb ik ook al jaren een “gewone” Singer naaimachine. Toen ik deze kocht, zat er zo’n doorzichtige plastic afdekhoes bij. Na zoveel jaar begon deze echter flink te slijten, en kwamen de eerste scheuren er in. Ik besloot dus laatst eens te kijken voor een alternatief. Ik wilde eigenlijk liever iets van een tas of een koffer hebben, zodat ik de machine ook eens goed beschermd mee kan nemen. Een eerste zoektocht op internet naar “naaimachinetas” leverde echter niet gelijk iets op waar ik blij van werd. Daarop besloot ik eens te zoeken op “sewing machine bag” om ook de internationale markt te bekijken. En daar kwam ik DE PERFECTE TAS tegen! Bij John Lewis & Partners in Engeland zag ik deze gave tas met de bekende William Morris print “Strawberry Thief”

Op zondag had ik de tas besteld en op woensdag had ik ‘m al in huis.

Mijn naaimachine past er precies in, en ook het voetpedaal en het snoer passen er bij in. Ik ben er helemaal blij mee, en hiermee kan ik voor de dag komen, toch!?

De kussende mannetjes van Oma Miet, vogeltjes, Zen Chic en beurzen

Misschien heb je het al ergens voorbij zien komen: het verhaal van oma Miet. Oma Miet is 85 jaar jong en woont in Deurne. Voor haar kleinzoon die op jongens valt, borduurde zij een eigentijdse variatie op het beroemde kussende mannetje/vrouwtje in Delfts Blauw: met 2 mannetjes 🙂 De media heeft dit opgepikt en binnen korte tijd is Oma Miet een beroemdheid geworden.

Haar kleinkinderen zijn een Facebookpagina gestart (https://www.facebook.com/STIKverliefd/) en intussen wordt zij overstelpt met bestellingen. Dit zijn er zoveel geworden, dat er momenteel een stop op het aantal bestellingen is gezet… Maar je kunt haar altijd een berichtje sturen via FB, misschien is er een wachtlijst?

Aangezien ik dit wel een erg leuk idee vond voor mijn eigen mannenhuishouden (wij tweeën + 2 katers 😉 ) besloot ik vorige week mijn eigen versie te borduren. Het borduurpatroon van het mannetje/vrouwtje had ik al (vraag mij niet waar het vandaan komt, want ik heb werkelijk geen idee, ik heb het al een hele tijd) Het vrouwtje heb ik gedumpt (sorry dames 🙂 ), het patroon van het mannetje 1x gespiegeld en zo kon ik deze beide mannetjes borduren.

Het was lekker vlot klaar, in nog geen week tijd heb ik het gemaakt. Ik moet nog even bedenken hoe ik het verder af ga werken, ik denk dat ik met een randje stof er omheen een mini quiltje ervan maak.

Naast de hype van oma Miet, is er momenteel ook een andere hype, die je vast al ergens hebt gezien: de vogeltjes van Janine. Janine van House of Quilts in Brielle heeft een malletje ontwikkeld voor een vogeltje, wat je kunt appliceren. Een mooi stevig doorzichtig malletje, waarmee je het lijfje en 1 vleugeltje af kunt tekenen op je stof.

Het zal je vast niet verbazen dat ik hiervoor (ook) gevallen ben, en het is ontzettend leuk om te doen. Sinds ik de Down The Rabbit Hole quilt gemaakt heb, heb ik de slag van appliceren helemaal te pakken, en dit vogeltje is perfect om de vaardigheid op peil te houden. Ik zelf maak de vogeltjes d.m.v. needleturn appliceren, maar Janine geeft ook een heel duidelijke uitleg om de vogeltjes te maken met H250 Vlieseline. En bij het patroon zit een tekening om eventueel zelf ook nog een vogelhuisje toe te voegen. Ik heb er voor gekozen om “hippe vogels” te maken, dus felle kleurtjes, en de ondergrondjes zijn allemaal wit/crème met zwart.

Nu ik het net had over de Down The Rabbit Hole: deze is intussen startklaar om met de hand te gaan quilten! Ik heb het geheel op een longarm machine laten rijgen, omdat ik het niet zag zitten om een quilt van deze grootte zelf te rijgen. Ik heb het geheel naar Atelier Hestia  in Maarsbergen gebracht, en binnen no-time kon ik het weer ophalen. Keurig machinaal geregen, dus het quilten kan beginnen.

Intussen is het al weer even geleden, maar ik ben laatst ook nog naar een show and tell geweest bij Quiltwinkel Margreet Otto van Brigitte Heitland . Brigitte is 1 van de MODA ontwerpsters en haar stoffen zijn bekend onder de naam Zen Chic. Veel moderne prints en quilts, erg mooi om te zien.

Als je de quilts van Brigitte ook eens in het echt wil bekijken: morgen starten in Rijswijk de Patchwork en Quiltdagen (donderdag 12 t/m zaterdag 14 april) en hier is o.a. een tentoonstelling van haar werk te zien. Ik ga hier donderdag naartoe als bezoeker en zaterdag werk ik op de beurs in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox , wie weet kom ik je nog wel tegen.

Een leuk vooruitzicht dus. Waar ik ook absoluut naar uitkijk, is mijn trip in augustus, want dan ga ik definitief naar het Festival of Quilts in Birmingham. Vlucht en hotel zijn al geboekt, en a.s. maandag 16 april start de ticketverkoop en de workshops.

Eén van de hoogtepunten zal zijn de expositie van de 1718 Coverlet: de oudste goed bewaard gebleven patchwork top van Engeland. Ik heb laatst als voorstudie materiaal dit boek gekocht, waarin meer te zien en lezen is over de coverlet, en ook alle patronen om een eigen versie hiervan te maken.

StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu is klaar

En net voor het einde van 2017 heb ik nog een klein project klaar: de StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu.

Het laatste deel wordt gevormd door het jongetje met hond, naast een sneeuwpop en Kerstboom.

De tekst eronder is nu ook helemaal klaar: “White Flakes Started Fluttering Down”. Er achter staan op het patroon een vogel, het jaartal en de initialen van de ontwerpster (NJ), maar ik vond de initialen niet zo leuk. Dus die heb ik weg gelaten en ervoor in de plaats een extra (gespiegelde) vogel geborduurd.

Ik vond het een erg leuk werkje om “even tussendoor” te maken en zo weer eens iets te borduren.

Dit heeft alleen wel tot gevolg dat het werken aan mijn Down The Rabbit Hole quilt even stil heeft gelegen, terwijl hiervan intussen alle delen al verschenen zijn. Hiermee ga ik nu dan ook snel verder 🙂

Deel 3 StitchMeMerry 2017 van l’Atelier Perdu

Deel 3 van de StitchMeMerry2017 van l’Atelier Perdu is intussen ook weer klaar, dus die kan ik jullie hierbij laten zien.

Dit deel bestaat uit een rijtje huizen op de achtergrond van dit winterse tafereel.

Het 4e en laatste deel heb ik intussen ontvangen, dus ik kan de komende tijd weer even vooruit. Tijdens de Kerstdagen zal ik vast nog wel het een en ander kunnen doen.

Hierbij wil ik gelijk alle lezers van mijn schrijfsels hele fijne Kerstdagen toewensen. Geniet er van, en dank jullie wel voor al de leuke en lieve reacties die ik het afgelopen jaar van jullie heb mogen ontvangen 😍

Deel 2 StitchMeMerry 2017 van l’Atelier Perdu

Deel 2 van de StitchMeMerry 2017 “WinterGlow” van l’Atelier Perdu is klaar. Het gezelschap is uitgebreid met 2 meisjes, waarvan 1 in de kinderwagen.

Gisteren heb ik deel 3 ontvangen, en je kunt rechts zien dat ik al een klein stukje gestart ben. Ik ben benieuwd hoe dit deel er uit gaat zien.

Borduurwerk van L’Atelier Perdu

De meeste lezers van mijn schrijfsels zullen waarschijnlijk wel weten dat, voordat ik leerde quilten, ik een zeer fanatiek (kruissteek)borduurder was. Ik heb diverse werken gemaakt, waar ik nog steeds met plezier op terugkijk. Voor de mensen die dit nog niet wisten en graag willen zien wat ik dan zoal maakte: op mijn website heb ik een tabje “Borduren” (bovenaan in de menubalk) waar je per jaar kunt zien wat ik gemaakt heb.

Alleen, toen ik eenmaal het patchwork en quilten ontdekte, moest mijn tijd verdeeld worden en sinds die tijd borduur ik eigenlijk zelden tot nooit meer. Best jammer, want ik vond en vind dit ook nog steeds een leuke bezigheid.

De enige die hierin natuurlijk een keuze kan maken ben ik zelf… 😉 

Nu hoorde ik vorige week dat er zeer binnenkort een leuk nieuw borduurproject gaat starten van l’Atelier Perdu uit Frankrijk.

In 2014 heb ik bij hen via de post meegedaan aan de Quilt Me Club 2014. Dit was een patchwork mysterieproject, en er was van tevoren niet bekend wat we zouden gaan maken. Dit bleek uiteindelijk deze mooie mand te worden, My Quilt Basket, die ik destijds ook helemaal gemaakt heb.

De stijl van l’Atelier Perdu vind ik altijd erg mooi, en ik vond het dan ook geen probleem om van tevoren niet te weten wat het zou worden.

Nu organiseren zij vaker van deze mysterie projecten, de ene keer iets met patchwork en quilten, en een andere keer iets met borduren.

En vorige week hoorde ik stom toevallig dat er deze week een nieuwe borduurmysterie gaat starten. Ik ben gelijk op hun website gaan kijken en kwam daar inderdaad de Stitch Me Merry 2017 tegen, met als titel Winter Glow. Het project bestaat uit 4 delen, die iedere dinsdag via de mail zullen verschijnen.

Het begon gelijk te kriebelen bij mij en besloot om in te schrijven hiervoor.

Afgelopen dinsdag ontving ik het eerste deel en ben er gelijk mee gestart. Omdat ik de slag van het borduren blijkbaar nog steeds goed te pakken heb, heb ik er de afgelopen avonden aan gewerkt en is het eerste deel al klaar. Een sfeervol winters tafereeltje met een moeder en dochter in de sneeuw.

Je kunt de delen los borduren of naast elkaar: ik ga voor de laatste optie. Dit is dus het meest linker deel, de andere 3 komen er rechts naast. Ik heb dus geen idee wat het zal worden, alleen de afmetingen weet ik. Dat maakt het ook extra spannend, vind ik. Een borduurwerk als deze is niet zo heel groot, dus ik vind dit een mooi project om “even tussendoor” te doen.

Mocht je ook mee willen doen hieraan, dan kun je je nog inschrijven via de website van l’Atelier Perdu.

Houd er wel rekening mee: bij al haar vorige projecten kon je alleen inschrijven gedurende de loop van het project. Na deze periode is de inschrijving gesloten en kun je ook niet meer aan de patronen komen! Wees er dus snel bij 🙂

Vliegende ganzen, nieuw boek, Tentmakers en nieuw borduurwerk

Door allerlei afspraken afgelopen week heb ik zo goed als niets kunnen doen aan mijn quilt, dus ik kan helaas nog geen foto laten zien van een top die klaar is. Vandaag had ik wat meer vrije tijd, dus ik heb vanmiddag de 3e rand er aan genaaid. Nog 1 te gaan, en dan is de top (bijna) klaar. Komende week heb ik wat meer vrije tijd, dus dan hoop ik meer meters te kunnen maken. Nog heel even geduld dus. Ik kan al wel vast een klein tipje van de sluier oplichten, de rand zal bestaan uit flying geese/vliegende ganzen. Binnenkort meer!

Vliegende ganzen

Afgelopen week ontving ik via de post dit prachtige boek wat ik besteld heb bij Stitchers Inn in Nunspeet. Het is de Franstalige versie van het boek van Yukari Takahara, een Japanse quiltster. Ik had de Japanse versie hiervan al wel eens op internet gezien, alleen is deze wat lastig verkrijgbaar. Ik weet dat er net een Engelstalige versie verschenen is in Amerika, maar deze Franse versie voldoet prima voor mij. Yukari maakt prachtige “pictorial quilts” (illustratie quilts) In het boek staan een groot aantal van haar werken afgebeeld, en deze zijn erg mooi en sfeervol om te zien. Het boek is niet zozeer gemaakt om haar quilts na te maken, dus patronen voor deze quilts staan er niet in. Er wordt echter wel uitleg gegeven over hoe je een dergelijke quilt samen kunt stellen, en er staan diverse patronen in van figuren en voorwerpen die je zelf in je eigen compositie kunt gebruiken. Wat mij betreft een aanrader!

Boek Quilt Story

Quilt Yukari Takahara

Afgelopen woensdag ben ik naar het Textile Research Centre in Leiden geweest. Hier is momenteel een tentoonstelling te zien met werk van de Tentmakers van Caïro. Er was een workshop, waarbij we eerst uitleg kregen over de geschiedenis van de tentmakers en over de diverse gebruikte technieken. Daarna kregen we een rondleiding over de tentoonstelling, en we sloten af met een workshop in de applicatietechnieken die de tentmakers gebruikten of tegenwoordig nog steeds gebruiken. Erg leuk om hierover meer achtergrondinformatie te horen, en op de tentoonstelling hangen mooie werken.

Ik ben recent ook nog gestart met een nieuw klein borduurwerkje. Hoewel we Kerst net achter de rug hebben, kun je volgens mij niet vroeg genoeg beginnen met een Kerst borduurwerk 😉 Ik ga een Kerstboom borduren, die er nu nog wat kaal uitziet. Maar zodra de hele boom geborduurd is, wordt deze versierd met allemaal kleurige kraaltjes. Ik heb kraaltjes genoeg, dus ik ben benieuwd hoe dit er uit gaat zien.

Kerstboom in wording

Komende week is in Zwolle weer de jaarlijkse Handwerkbeurs in de Ijsselhallen. Als alles goed gaat, hoop ik hier donderdag naartoe te gaan. Zijn er nog meer mensen die naar Zwolle gaan?

Een affo in zicht en volop nieuwe ideeën

Ik kan nog niet melden dat ik een affo heb, maar het quilten van de Watashi no Nihon no Takarabako quilt schiet nu echt lekker op. Ik ben met de laatste rand bezig, en daar ben ik halverwege, dus “het paard ruikt de stal” 😉   Ik vermoed dat ik in de volgende posting eindelijk een affo kan laten zien.

Zoals ik in de vorige posting al schreef, heb ik echt even oogkleppen opgezet om te focussen op deze quilt, want anders ben ik zo weer afgeleid. Dat houdt ook in dat ik vanaf deze week “officieel” achter ga lopen met mijn Randjes per Week borduurwerk. De randjes van vorige week waren zo bewerkelijk, dat ik daar bijna een hele week mee bezig ben geweest: tijd die ik ook had kunnen quilten… Dus: de randjes van deze week moeten echt even wachten, eerst moet mijn quiltwerk klaar. Zo zien de randjes er tot nu toe uit:

Randjes t/m week 28

Vanaf volgende week woensdag hebben we 1,5 week vakantie, dus ik denk dat ik dan wel weer wat meer tijd heb om de randjes weer bij te werken. We gaan niet weg in deze vakantie, want we krijgen een nieuwe huisgenoot erbij. Ik verklap nog niet welke van de 5 het gaat worden en wat zijn naam is, maar 1 van deze snoepjes komt vanaf volgende week woensdag bij ons wonen. Om een  beetje aan elkaar te wennen (en om hem uit de gordijnen te houden 😉 ), zijn we lekker vrij:

Ragdoll kittens

De afgelopen weken heb ik ook weer wat mooie boeken aan mijn verzameling toe kunnen voegen. Waar ik erg blij mee ben, is dit (gesigneerde) boek van Yoko Saito. In het boek staan projecten die geïnspireerd zijn op Zweden, maar dan uitgevoerd in de Japanse kleuren waar Yoko bekend om staat:

Nieuwste boek Yoko Saito

Ik heb tot nu toe 1 blokje gemaakt hieruit, namelijk deze grappige vogel:

Vogelblok

Dit zijn 2 andere boeken die ik recent aangeschaft heb:

Kaffe en Drafting

Het rechter boek is bijzonder leerzaam en handig als je zelf verschillende quiltblokken wilt kunnen tekenen. In het boek wordt uitgebreid beschreven hoe je met een passer, liniaal, potlood en gradencirkel zelf blokken op elke gewenste grootte kunt tekenen. Denk hierbij aan hexagons, allerlei soorten sterren (b.v. 5 puntige of 8 puntige) maar ook een Double Wedding ring. Ik vind het een erg leerzaam boek, wat mij in de toekomst zeker kan helpen bij het maken van quilts.

Op Facebook is een groep waarbinnen je allerlei hobbyboeken te koop aan kunt bieden. Laatst las ik daar een advertentie waarin een boek van Kaffe Fassett aangeboden werd. Ik ben een groot liefhebber van zijn boeken, maar heb de verzameling nog lang niet compleet, dus ik was blij dat ik deze tegen kwam. In dit boek “Quilts in de zon” staan weer mooie inspirerende quilts en ideeën.

Hoewel ik een groot liefhebber van Kaffe ben, heb ik eigenlijk nog nooit een quilt uit zijn boeken of met zijn stoffen gemaakt (in mijn Wedding Ring quilt heb ik wel een stof van hem gebruikt) Ik kwam in dit boek echter een quilt tegen die ik graag wil maken, dus toen ik die zag, begon mijn creatieve brein op volle toeren te draaien. Ik mag er van mijzelf natuurlijk nog niet mee starten, eerst moet mijn quiltwerk klaar zijn. Ik weet echter al wel dat deze 2 gave stoffen de blikvangers zullen worden in de quilt. Lekker vrolijk dus!

Philip Jacobs stoffen

De prints zijn trouwens ontworpen door Philip Jacobs, voor het Kaffe Fasett Collectief. Ik ben dol op de mooie levendige, kleurrijke en natuurgetrouwe prints van hem. In de quilt die ik in gedachten heb, worden de prints mooi groot gepresenteerd (dit zijn trouwens niet de stoffen die in het boek voor deze quilt gebruikt worden: ik heb deze zelf uitgekozen hiervoor) Er moeten nog meer stoffen bijkomen, maar voorlopig kan ik hierop alvast broeden.

En dan ben ik ook nog bezig met een machine project wat “even tussendoor” gemaakt moet worden. Mijn ouders waren in februari 50 jaar getrouwd, en tijdens het etentje wat zij gaven, heb ik alle gasten gevraagd om hun naam op een strook stof te schrijven met een textielstift. Deze stroken heb ik intussen al allemaal tot blokken genaaid, en de eerste rijen met blokken heb ik aan elkaar zitten. Binnenkort mag Maggie (mijn Singer Featherweight machine) weer op tafel komen om meer rijen te naaien:

Jubileumquilt

Je ziet het: ik verveel mij zeker niet 🙂

Het quilten schiet niet op…

In december schreef ik voor het laatst over mijn Watashi no Nihon no Takarabako quilt, ik was toen net bezig met het sandwichen van de quilt. Intussen ben ik al een tijdje aan het quilten, maar tot nu toe schiet dat nog niet heel erg hard op. Dat komt voornamelijk omdat ik het grote middenstuk in de ditch quilt, waardoor er aan de voorkant bijna niets van te zien is. Deze manier van quilten is voor deze quilt (vind ik) wel de mooiste manier, maar ik vind het *zo* saai om te doen… Als ik het quiltwerk onder mijn handen zie groeien, ben ik wel gemotiveerd om door te gaan, maar het in de ditch quilten zorgt bij mij nog wel eens voor afleidingsmanoeuvres 😉 Maar goed, ik mag niet mopperen: elke steek die ik zet is er weer één, en uiteindelijk gaat het ooit een keer lukken. Hier een foto van de achterkant, waarop in ieder geval al iets te zien is van het quiltwerk.

Quiltwerk achterkant

Eén van die redenen die ik dan verzin om het quiltwerk aan de kant te leggen, is dat ik tijdens de quiltcursus bij Carol Cox ook graag wel wat nieuws wil starten. En daarom ben ik daar nu gestart met het leren hoe glas in lood quilten werkt. In een oud exemplaar van mijn favoriete Japanse magazine Patchwork & Quilt Tsushin kwam ik een patroon tegen voor een kleine kerstquilt. Ik weet het: het is nog lang geen Kerst, maar je kan er niet vroeg genoeg mee starten, toch? De stoffen heb ik intussen allemaal op de ondergrond geregen, en het eerste “lood” heb ik al vastgenaaid. Ik ga met 2 breedtes (zelfgevouwen) “lood” werken: het middenstuk zal smaller zijn dan het lood aan de buitenkant. Nog heel wat werk te doen voordat het klaar is, maar hier is alvast een tussenstand:

Glas in lood vorderingen

Waar ik ook nog trouw aan werk is het wekelijkse “Randje per week“. Ik verbaas mij er zelf over dat ik nu (1,5 maand bezig ongeveer) nog steeds trouw iedere week de randjes tijdig klaar heb. Vaak ben ik bij BOM (block of the month) en SAL (stitch a long) projecten alweer vrij snel afgeleid, maar deze randjes gaan goed tot nu toe. De randjes die afgelopen zaterdag gepubliceerd zijn, zijn intussen weer klaar, dus het is aftellen tot komende zaterdag.

Randje per week

Afgelopen dagen was in de IJsselhallen in Zwolle weer de jaarlijkse Handwerkbeurs. Ieder jaar (het is intussen een traditie geworden) ga ik hier met mijn schoonzus Greetje naartoe. Afgelopen zondag waren we dan ook iets voor tienen al in Zwolle, en hebben tot aan sluitingstijd rondgelopen. Veel leuke dingen gezien, waar mijn handen van gaan jeuken, maar ik heb mij goed in kunnen houden qua aankopen. Ik heb mijn voorraad Japanse geweven stoffen weer aan kunnen vullen met deze beauties:

Japanse geweven stoffen

En ook deze groen/blauwe Japanse prints mochten mee naar Utrecht:

Japanse prints

Voor de rest heb ik mij dus kranig geweerd tegen al die mooie dingen en projecten die hier getoond worden. Dus dit keer geen wol of borduurpatronen waar ik nu toch ook eigenlijk geen tijd voor heb/vrijmaak.

Er is echter 1 klein projectje waar ik wel voor gevallen ben, maar dat is zo klein, dat past er nog prima bij. Bij Atelier Bep hing namelijk een superklein quiltje van hexagonnen, gemaakt door Carolien. Gemaakt met hexagonnetjes van slecht 1/4 inch groot… Ik zei tegen Carolien dat ik eigenlijk wel benieuwd was of mij dit ook zou lukken met mijn korte dikke mannenvingers, en volgens Carolien zou ik dit zeker moeten kunnen. Meteen gestart bij thuiskomst, en inderdaad: het lukt! Het is enorm priegelwerk, maar zo leuk om te doen. Dus ook hier pruts ik vrolijk mee verder!

Mini hexagonnen

Mijn “Maneki Neko” quiltje is klaar

Het jaar is nog maar amper begonnen en ik kan nu al een affo laten zien. Nee, het is nog niet de Watashi no Nihon no Takarabako quilt, want daar gaan nog heel wat uren inzitten voordat ik die helemaal gequilt heb. Wat ik wel kan laten zien is een mini quiltje wat klaar is, en ik heb er wederom een Japanse naam aan gegeven. Ik heb hiervan al wat vorderingen laten zien hier, maar sinds maandagavond is het een echte affo. De naam van het quiltje is geworden “Maneki Neko”. Dit is de naam van de zogeheten “gelukskatjes”, en dat zijn weer de poezen die op de gebruikte stof in het midden afgebeeld staan:

Maneki Neko

De gebruikte techniek is het Keltisch vlechtwerk en heb ik geleerd tijdens de cursus bij Carol Cox, alleen heb ik daar mijn eigen (Japanse) draai aan gegeven. Het rode band voor het vlechtwerk heb ik zelf schuin van draad gesneden en daarna tot band gevouwen. Nadat alles geappliqueerd was, heb ik het quiltje samen met de vulling en achterkant stof geregen en heb ik aan beide kanten van het band gequilt. Vervolgens  heb ik aan de buitenkant van het band “echo-quilting” gedaan, en de open stukken ook verder met quiltwerk opgevuld. Ik vind dit altijd een hele mooie manier van quilten rond applicaties, en ben dan ook heel erg tevreden over hoe het er uit ziet. Afbiezen met bijpassende stof en klaar! De afmetingen zijn 32×32 centimeter/12,5×12,5 inches. Ik vond het erg leuk om dit quiltje te maken, en de techniek van het zelf maken van je band om te appliceren is mij goed bevallen. In de toekomst wil ik ook zeker nog eens een glas in lood quilt met zulk band gaan maken.

Nu de top van mijn Watashi no Nihon no Takarabako quilt klaar is en ik dus aan het quilten ben, mocht ik van mijzelf alvast een kleine start maken met een nieuw project. Ik vind het namelijk wel lekker om naast het quilten toch ook wat lapjes aan elkaar te naaien met de hand. Ik zat al een tijd na te denken over wat ik wilde gaan doen met mijn Jinny Beyer stoffen. Hier schreef ik een tijd geleden al over een pakket stoffen die ik destijds kocht. In dit pakket zitten alle 150 stoffen/prints van Jinny uit haar Palette Collection als lapjes van ongeveer 15×15 centimeter. Een prachtig geheel bij elkaar, alleen wist ik nog niet wat ik ermee wilde gaan maken. Ik wil het pakket eigenlijk niet uit elkaar halen en de lapjes los van elkaar verwerken, want ik vind juist al die kleuren bij elkaar zo mooi. Op internet kwam ik laatst ergens een quilt tegen (niet in deze stoffen uitgevoerd), en toen ik die zag, wist ik het: ik ga het blok wat in die quilt verwerkt is gebruiken voor mijn Jinny Beyer stoffen. Grappig detail hierin is, is dat de 2 vormen/mallen die hiervoor nodig zijn, precies dezelfde zijn als de mallen voor mijn Watashi…. quilt! Ik heb alleen de beide mallen iets groter gemaakt, zodat ik wat meer uit de lapjes kan halen. Ik heb alle lapjes uit het pakket erbij gepakt en ben gaan sorteren op licht-midden-donker en ben op die manier combinaties gaan maken. Ik heb niet alle 150 lapjes tot nu toe gesorteerd/bij elkaar kunnen brengen, want er zitten er een paar bij die ik slecht bij anderen onder kon brengen. Maar ik bedenk later wel wat ik daarmee ga doen. Voorlopig heb ik een mooie stapel gesorteerde lapjes liggen, die ik kan verwerken. Ik heb tot nu toe 8 blokken gemaakt en in willekeurige volgorde op mijn piepschuimbord geprikt. Ik ga eerst alle blokken maken, en dan ga ik wel puzzelen om te kijken hoe ik ze aan elkaar ga naaien:

Jinny Beyer blokken

Het is dus nog spannend en afwachten wat en hoe groot het gaat worden, maar dat het kleurig zal worden staat wel vast!

En ondanks dat ik tijd tekort kom om alles te maken wat ik wil, ben ik laatst toch ook maar weer eens gevallen voor een “oude liefde”. De meeste mensen die mij kennen zullen vast weten dat ik, voordat ik startte met quilten, een zeer fanatiek borduurder was (kijk maar eens bovenaan deze blog onder het tabje “Borduren”) Ik zei altijd dat ik nooooit iets anders ging doen dan borduren, maar toen ik in aanraking kwam met stoffen, was het borduren helemaal over! Wel jammer, want ik heb het altijd met veel plezier gedaan. Maar ik kan mijn vrije tijd helaas ook maar 1 keer besteden, en voorlopig kan ik veel creativiteit in het quilten kwijt. Totdat er een tijdje geleden een fenomeen in de borduurwereld opdook wat zich als een olievlek over handwerkend Nederland (en buitenland) verspreidt. Ik heb het natuurlijk over het bekende “Randje per week”, bij de meesten waarschijnlijk intussen wel bekend. Lang getwijfeld of ik wel/niet mee zou gaan doen. Ik weet namelijk van mijzelf dat ik absoluut geen discipline heb om dergelijke lang lopende projecten vol te houden… Maar het ziet er wel leuk uit, en wat is nu zo’n randje: dat is toch zo klaar? Dus: vorige week toch ervoor gevallen, linnen besteld en aan de slag. Vrijdagavond ben ik begonnen, en intussen staat de tekst er op en de 3 randjes van week 1 zijn klaar. Ik ga mijn voorraad DMC kleuren hiervoor gebruiken, aan de hand van mijn kleurenkaart bepaal ik de volgorde van de kleuren.

Randje per week – week 1